ผลการค้นหา

คำไวพจน์

หมายถึงดู ไวพจน์

ไวพจน์

หมายถึง(โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทย ของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใสกับไส โจทก์กับโจทย์ พานกับพาล ที่ในปัจจุบันเรียกว่า คำพ้องเสียง

ไวพจน์

หมายถึงคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น มนุษย์กับคน บ้านกับเรือน รอกับคอย ป่ากับดง คำพ้องความ ก็ว่า (ภาษาบาลี คือ เววจน)

ต้นไม้

หมายถึงน. คำรวมเรียกพืชทั่วไปโดยปรกติชนิดมีลำต้น, ใช้ในความหมายที่แคบกว่า คำว่า ต้น หมายถึง พืชชนิดที่มีลำต้นใหญ่มีกิ่งแยกออกไป.

ฌ เฌอ

หมายถึงต้นไม้

พฤกษชาติ

หมายถึงน. ต้นไม้, จำพวกต้นไม้.

คำพ้องความ

หมายถึงคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น โคกับวัว ควายกับกระบือ มนุษย์กับคน, ไวพจน์ ก็ว่า

ขึ้นต้นไม้สุดยอด

หมายถึง(สำ) ก. ขึ้นถึงตำแหน่งสูงสุดแล้ว.

พฤกษา

หมายถึง[พฺรึกสา] น. ต้นไม้.

ทุม,ทุม-

หมายถึง(แบบ) น. ต้นไม้. (ป.).

รุกขา

หมายถึง(กลอน) น. ต้นไม้.

พฤกษศาสตร์

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยต้นไม้.