ตัวกรองผลการค้นหา
หวั่นกลัว,หวั่นเกรง
หมายถึงก. หวั่นวิตกไปเอง, นึกกลัวไปเอง.
การสร้างคำราชาศัพท์
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด สร้างตัว
คำสมาส: คำสมาสแบบสมาส คืออะไร
ทันการ, ทันกาล และทันการณ์ คำไหนถูก
หวั่น
หมายถึงก. พรั่น, มีอาการกริ่งเกรงไป.
หวาด
หมายถึงก. สะดุ้งกลัว, กริ่งเกรง, เสียว, หวั่น.
อุปสรรค
หมายถึง[อุปะสัก, อุบปะสัก] น. เครื่องขัดข้อง, ความขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง. (ส. อุปสรฺค; ป. อุปสคฺค); คำสำหรับใช้เติมข้างหน้าคำนามหรือคำกริยาที่เป็นรูปคำบาลีหรือสันสกฤตให้มีความหมายแผกเพี้ยนไปจากเดิม หรือมีความหมายตรงข้ามกับความหมายเดิมเป็นต้น และถือเป็นคำเดียวกับคำนามหรือคำกริยานั้น เพราะตามปรกติจะไม่ใช้ตามลำพัง เช่น วัฒน์ = เจริญ อภิวัฒน์ = เจริญยิ่ง ปักษ์ = ฝ่ายปฏิปักษ์ = ฝ่ายตรงข้าม, ข้าศึก, ศัตรู.
คุณธรรม
หมายถึง[คุนนะ-] น. สภาพคุณงามความดี.
พรั่น
หมายถึง[พฺรั่น] ก. รู้สึกหวั่นกลัว เช่น พรั่นใจ.
หวั่นวิตก
หมายถึงก. มีความรู้สึกกังวลใจ.
หวั่นใจ
หมายถึงก. มีความรู้สึกพรั่นใจไปเอง, มีอาการกริ่งเกรงไป.
กลัว
หมายถึง[กฺลัว] ก. รู้สึกไม่อยากประสบสิ่งที่ไม่ดีแก่ตัว เช่น กลัวบาป กลัวถูกติเตียน, รู้สึกหวาดเพราะคาดว่าจะประสบภัย เช่น กลัวเสือ กลัวไฟไหม้.
หลักตอ
หมายถึงน. อุปสรรคขัดขวาง.
หวาดระแวง
หมายถึงก. หวั่นเกรงสงสัยไปเอง.
สร้าง
หมายถึง[ส้าง] ก. เนรมิต, บันดาลให้มีให้เป็นขึ้นด้วยฤทธิ์อำนาจ, เช่น พระพรหมสร้างโลก, ทำให้มีให้เป็นขึ้นด้วยวิธีต่าง ๆ กัน (ใช้ทั้งทางรูปธรรมและนามธรรม) เช่น สร้างบ้าน สร้างเมือง สร้างศัตรู สร้างชื่อเสียง.