ผลการค้นหา

ภย,ภย-

หมายถึง[พะยะ-] (แบบ) น. ความกลัว, ของที่น่ากลัว. (ป., ส.).

เภรวะ

หมายถึง[-ระ-] น. ความขลาด, ความกลัว. (ป.).

อัม,อัม-

หมายถึง[อำ, อำมะ-] น. ไข้เจ็บ, โรค; ชีวิต; ภัย, ความกลัว. (ส. อมฺ).

กลัว

หมายถึง[กฺลัว] ก. รู้สึกไม่อยากประสบสิ่งที่ไม่ดีแก่ตัว เช่น กลัวบาป กลัวถูกติเตียน, รู้สึกหวาดเพราะคาดว่าจะประสบภัย เช่น กลัวเสือ กลัวไฟไหม้.

เกรงกลัว

หมายถึงก. กลัว.

หวาดกลัว

หมายถึงก. มีความรู้สึกกริ่งเกรง, รู้สึกสะดุ้งกลัว.

หวั่นหวาด

หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวาดหวั่น ก็ว่า.

หวาดหวั่น

หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวั่นหวาด ก็ว่า.

กริ่งเกรง

หมายถึงก. ระแวงกลัวไป.

คร้ามเกรง

หมายถึงก. เกรงกลัว.

ขี้หดตดหาย

หมายถึง(ปาก) ว. ใช้เป็นสำนวนประกอบคำ กลัว ว่า กลัวจนขี้หดตดหาย หมายความว่า กลัวมาก.

หัวหด

หมายถึงก. กลัวมาก, ขยาด, เช่น ได้ยินแค่ชื่อก็หัวหดแล้ว. ว. ใช้ประกอบกับคำ กลัว ในความว่า กลัวจนหัวหด หมายความว่า กลัวมาก.