ตัวกรองผลการค้นหา
จ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
ภาษาบาลี-สันกฤต
ที่มาของสำนวน สุภาษิต คำพังเพย หมวด ก
ยืมเมจ
หมายถึงขออนุญาตยืมรูปภาพ ไปทำการอะไรก็แล้วแต่ โดยที่ไม่บอกเจ้าของหรอกเดี๋ยวจะโดนทวงเครดิต
ถัว
หมายถึงก. ทำให้มีส่วนเสมอกัน, เฉลี่ย. (จ.).
แฉโพย
หมายถึงก. เปิดเผยข้อที่ปิดบังหรือความลับ. (จ.).
จตุ,จตุ-
หมายถึง[จะตุ-] ว. สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี. (ป.).
ตจ,ตจ-
หมายถึง[ตะจะ-] น. หนัง, เปลือกไม้. (ป.).
หอง
หมายถึงก. ส่งให้สูงขึ้น, แต่งให้สูงขึ้น. (จ.).
สิญจ,สิญจ-,สิญจน์
หมายถึง[สินจะ-, สิน] ก. รดนํ้า; รดนํ้ามนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).
อาทิจจวาร
หมายถึงน. วันอาทิตย์, สูรยวาร หรือ อาทิตยวาร ก็ว่า.
จริม,จริม-
หมายถึง[จะริมะ-] ว. สุดท้าย เช่น จริมจิต ว่า จิตดวงสุดท้าย. (ป.).
เก๊ก
หมายถึง(ปาก) ก. วางท่า; ขับไล่. (จ.).
สูรยวาร
หมายถึงน. วันอาทิตย์, อาทิจจวาร หรือ อาทิตยวาร ก็ว่า.