ผลการค้นหา

ก้ม

หมายถึงก. ทำให้ตํ่าลงโดยอาการน้อม (ใช้เฉพาะ หัว หน้า และหลัง) เช่น ก้มหัว ก้มหน้า ก้มหลัง.

ก้อม

หมายถึง(โบ) น. ปลาย. ว. ค่อม, เตี้ย. ก. ก้ม.

ยงโย่

หมายถึงก. กิริยาที่นั่งยอง ๆ หรือยืนขยับตัวขึ้น ๆ ลง ๆ ก้ม ๆ เงย ๆ ไม่เป็นระเบียบ, โยงโย่ ก็เรียก.

คม

หมายถึงก. ก้ม, คำนับ, ไหว้, ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงคมในความหมายว่า ทรงไหว้. (กร่อนมาจาก บังคม). (ข.).

ก้มหน้าก้มตา

หมายถึง(สำ) ก. ทำโดยไม่มองดูสิ่งอื่น, ทำโดยตั้งใจ, เช่น ก้มหน้าก้มตาทำไปจนกว่าจะสำเร็จ.

ก้มหน้า

หมายถึง(สำ) ก. จำทน เช่น ต้องก้มหน้าทำตามประสายาก.

เฟี้ยมเฝ้า

หมายถึงก. เฝ้าโดยก้มหน้า.

ม้วนหน้า

หมายถึงก. ก้มหน้าเพราะความอาย.

งุด,งุด ๆ

หมายถึงว. อาการก้มหน้าลงเพราะกลัวหรืออายเป็นต้น เช่น ก้มหน้างุด, อาการที่เดินก้มหัวหรือก้มหน้าไปโดยเร็ว, อาการที่ก้มหน้าก้มตาทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น นั่งทำงานงุด ๆ ทั้งวัน.

ดุ่ม,ดุ่ม ๆ

หมายถึงว. อาการก้มหน้าก้มตาเดินไปเรื่อย ๆ โดยไม่ดูอะไรหรือแวะเวียน.

ลันโทม

หมายถึงก. น้อมลง, ก้มลง. (ข. ลํโทน).

เขม้นขะมัก

หมายถึง[ขะเม่น-] ก. ตั้งใจทำอย่างรีบเร่งเพื่อให้แล้วเสร็จไป, ก้มหน้าก้มตาทำ, ขะมักเขม้น ก็ว่า.