ผลการค้นหา

กาก

หมายถึงน. สิ่งที่เหลือเมื่อคั้นหรือคัดเอาส่วนดีออกแล้ว เช่น กากมะพร้าว; หยากเยื่อ; เดนเลือก (ใช้เป็นคำด่า) เช่น กากมนุษย์ คนกาก.

กาก

หมายถึง(แบบ) น. กา (นก). (ป., ส.).

กากข้าว

หมายถึงน. ข้าวเปลือกที่ปนอยู่ในข้าวสารหรือข้าวสุก.

กากคติ

หมายถึง[กากะคะติ] น. ชื่อกาพย์ชนิดหนึ่ง มีดำเนินกลอนอย่างกาที่บินไป เช่น สรรเพ็ชญ์เจ้าได้ ทรงฤทธิ์เรืองไกร ย่อมบำเพงทาน ให้พระวิมุติ โลกุดรญาณแสวงศีลาจาร ประเสริฐหนักหนา. (ชุมนุมตำรากลอน).

กากรุน,กากกะรุน

หมายถึงน. ผงของกะรุนที่เอามาผสมครั่งขัดของแข็งเช่นป้าน.

กากณึก

หมายถึง[กากะหฺนึก] น. ทรัพย์มีค่าเท่าค่าแห่งชิ้นเนื้อพอกาพาไปได้; ชื่อมาตราเงินอย่างตํ่าที่สุด. (ป. กากณิกา).

กากเพชร

หมายถึงน. ส่วนของเพชรที่คัดออก; ผงแวววาวคล้ายกระจกสำหรับโรยแต่งเครื่องประดับเป็นต้น; เครื่องใช้ตัดกระจก; เครื่องใช้เจียระไนรัตนชาติ; เครื่องบดวาล์ว, เรียกเครื่องลับมีดเป็นต้นชนิดหนึ่งว่า หินกากเพชร.

กากหมู

หมายถึงน. มันหมูที่เจียวเอานํ้ามันออกแล้ว.

กากะทิง

หมายถึงดู กระทิง ๒.

กากะเยีย

หมายถึงน. เครื่องสำหรับวางหนังสือใบลาน ทำด้วยไม้ ๘ อันร้อยเชือกไขว้กัน.

กากี

หมายถึงน. กาตัวเมีย. (ป., ส.).

กากี

หมายถึงว. สีนํ้าตาลปนเหลือง, สีสนิมเหล็ก.