ผลการค้นหา

แก้โทษ

หมายถึงก. ลุแก่โทษ.

คาดโทษ

หมายถึงก. หมายไว้ว่าถ้ากระทำผิดอีกจะลงโทษเท่าใด.

ทำโทษ

หมายถึงก. ลงโทษ.

นิรโทษ

หมายถึง[-ระโทด] ว. ไม่มีโทษ.

ใบแดงแจ้งโทษ

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. เอกสารที่กรมตำรวจออกเพื่อแสดงว่าผู้นั้นเคยต้องโทษในคดีอาญามาแล้ว เดิมใช้กระดาษสีแดง.

ปรับโทษ

หมายถึง(กฎ) ก. กำหนดโทษที่จะลง.

ลงโทษ

หมายถึงก. ทำโทษเช่นเฆี่ยน จำขัง ปรับเอาเงิน เป็นต้น.

ลหุโทษ

หมายถึงน. โทษเบา, โทษไม่ร้ายแรง, คู่กับ มหันตโทษ; (กฎ) ความผิดซึ่งต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน ๑ เดือน หรือปรับไม่เกิน ๑,๐๐๐ บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ.

อภัยโทษ

หมายถึง[อะไพยะโทด] (กฎ) ก. ยกโทษหรือเปลี่ยนโทษหนักเป็นเบาหรือลดโทษให้แก่ผู้ต้องคำพิพากษาให้ต้องรับโทษทางอาญาเมื่อคดีถึงที่สุดแล้ว เป็นพระราชอำนาจของพระมหากษัตริย์ตามรัฐธรรมนูญ.

เอกโทษ

หมายถึง[เอกโทด] น. คำที่เคยใช้ไม้โทโดยปรกติ แต่เปลี่ยนใช้ไม้เอกเสียงเดียวกันในบทร้อยกรองประเภทโคลงที่บังคับใช้ไม้เอก เช่น เข้า เป็น เค่า, ถ้า เป็น ท่า.

ทำคุณบูชาโทษ

หมายถึง(สำ) ก. ทำคุณแต่กลับเป็นโทษ, ทำดีแต่กลับเป็นร้าย, มักใช้พูดเข้าคู่กับ โปรดสัตว์ได้บาป.

โทโทษ

หมายถึงน. คำที่ใช้ไม้เอกโดยปรกติ แต่เปลี่ยนใช้ไม้โทเสียงเดียวกัน ในบทนิพนธ์ที่บังคับให้ใช้ไม้โท เช่น ง่าย เป็น หง้าย, พลั่ง เป็น ผลั้ง.