ผลการค้นหา

แหล่งเสื่อมโทรม

หมายถึงน. บริเวณที่คนอาศัยอยู่อย่างแออัด ประกอบด้วยบ้านเรือนที่ทรุดโทรมไม่ถูกสุขลักษณะ.

จักแหล่น

หมายถึง[จักกะแหฺล่น] (ปาก) ว. จวนเจียน, เกือบ, หวุดหวิด, เช่น จักแหล่นจะไม่ทันรถไฟ.

จั๊กแหล่น

หมายถึง[จั๊กกะแหฺล่น] (ปาก) ว. จวนเจียน, เกือบ, หวุดหวิด, เช่น จักแหล่นจะไม่ทันรถไฟ.

หลักแหล่ง

หมายถึงน. ที่ซึ่งอยู่ประจำ เช่น ทำงานเป็นหลักแหล่ง ตั้งบ้านเรือนเป็นหลักแหล่ง.

หลายแหล่

หมายถึงว. มากมาย.

แหล่

หมายถึง[แหฺล่] น. ตอนหนึ่งหรือบทหนึ่งในเทศน์มหาชาติซึ่งลงท้ายด้วยคำว่า แล เช่น นั้นแล นั่นแล. ก. เทศน์มหาชาติเป็นทำนองตามแบบในแต่ละกัณฑ์.

แหล่ง

หมายถึง[แหฺล่ง] น. ถิ่น, ที่อยู่, บริเวณ, ศูนย์รวม, บ่อเกิด, แห่ง, ที่.

แหล่นอก

หมายถึง[แหฺล่-] น. แหล่เรื่องที่อยู่นอกคัมภีร์เทศน์มหาชาติ.

เป็นหลักเป็นแหล่ง

หมายถึงว. อยู่เป็นที่เป็นทางไม่โยกย้ายไปมา เช่น เขามีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง.

เหลือล้น,เหลือหลาย,เหลือแหล่

หมายถึงว. มากมาย, มากเกินไป.

แหล่งหล้า

หมายถึงน. พื้นแผ่นดิน.

แหล่ใน

หมายถึงน. แหล่ตามคัมภีร์เทศน์มหาชาติ.