ค้นเจอ 8 รายการ

เตาะแตะ

หมายถึงว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินเตาะแตะ, กระเตาะกระแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; เรียกการเล่นการพนันหรือทำการค้าอย่างมีทุนน้อยแล้วต่อทุนให้มากว่า เล่นเตาะแตะ ค้าขายเตาะแตะ.

แตะ

หมายถึงน. เรียกรั้วหรือฝาเรือนที่ใช้ไม้รวกหรือไม้ไผ่ผ่าซีกขัดกันว่า รั้วขัดแตะ ฝาขัดแตะ. ว. เรียกเกือกหรือรองเท้าไม่หุ้มส้นชนิดหนึ่งว่า เกือกแตะ รองเท้าแตะ. ก. ถูกต้องแต่เบา ๆ หรือเพียงนิดหน่อย.

กระเตาะกระแตะ

หมายถึงว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินกระเตาะกระแตะ, เตาะแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; ป้อแป้, ไม่แข็งแรง, มักใช้แก่คนสูงอายุ เช่น คุณทวดเดินกระเตาะกระแตะ.

กระแตะ,-กระแตะ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเตาะ เป็น กระเตาะกระแตะ.

ขัดแตะ

หมายถึงก. เรียกเรือนที่มีฝาเอาไม้ไผ่ซีกสอดขัดกับลูกตั้งว่า เรือนฝาขัดแตะ.

ตีแตะ

หมายถึงก. ขัดแตะโดยเอาไม้ไผ่ผ่าให้เป็นซีก ๆ แล้วขัดและตีให้แน่น ในการทำรั้วบ้านและฝาเรือน.

เตาะ ๆ แตะ ๆ

หมายถึงว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินเตาะ ๆ แตะ ๆ, กระเตาะกระแตะ หรือ เตาะแตะ ก็ว่า.

แตะต้อง

หมายถึงก. ถูกต้องแต่เบา ๆ หรือเพียงนิดหน่อย, โดยปริยายหมายความว่า ยุ่งเกี่ยว, เกี่ยวข้อง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ