ผลการค้นหา

ราแจว,ราพาย

หมายถึงก. เอาแจวหรือพายแตะน้ำเรียด ๆ เพื่อชะลอเรือไว้.

หลักแจว

หมายถึงน. หลักไม้เนื้อแข็งที่มักปักไว้ริมกราบท้ายเรือสำหรับยึดแจว; ชื่อทรงผมแบบหนึ่ง. (ดู ผมหลักแจว).

หัวแจว

หมายถึงน. ปลายสุดของด้ามแจวตรงที่สวมหมวกแจว.

ผมหลักแจว

หมายถึงน. ผมทรงมหาดไทย.

แจว

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับพุ้ยนํ้าให้เรือเดิน ลักษณะคล้ายพาย แต่ด้ามยาวเรียว มีที่มือจับเรียกว่า หมวกแจว ใช้หูแจวคล้องเข้ากับหลักแจว. ก. เอาแจวพุ้ยนํ้าให้เรือเดิน; (ปาก) รีบหนีไป เช่น แจวอ้าว.

หมวกแจว

หมายถึงน. ไม้ที่สวมหัวแจวสำหรับจับ.

หูแจว

หมายถึงน. วงด้ายดิบหรือเชือกที่ชุบนํ้าบิดให้เป็นเลข 8 อาระบิก () สำหรับคล้องแจวให้ยึดกับหลักแจว.