ผลการค้นหา

สำมะเลเทเมา

หมายถึงก. คบหากันอย่างเลอะเทอะ เช่น พอตกเย็นก็พากันไปสำมะเลเทเมา, ประพฤติเหลวไหลเช่นกินเหล้าเมายาเป็นต้น เช่น เขาชอบสำมะเลเทเมา กลางวันเล่นม้ากลางคืนกินเหล้า.

มึนเมา

หมายถึงก. เมาจนรู้สึกมึนหัว.

เมาดิบ

หมายถึง(ปาก) ก. ทำอาการเหมือนคนเมาเหล้า.

เมาะ

หมายถึงน. ที่นอนทำคล้ายฟูก แต่ยัดนุ่นหลวม ๆ สำหรับเด็ก.

เมาะตาโยกัก

หมายถึงว. มีชื่อเสียงโด่งดัง, เลื่องลือไม่มีใครเสมอ. (ช.).

เมาะว่า

หมายถึงสัน. คือว่า.

ไม้เบื่อไม้เมา

หมายถึงว. ไม่ลงรอยกัน, ขัดแย้งกันเป็นประจำ.

มัวเมา

หมายถึงว. หลงละเลิง, เมามัว ก็ว่า.

น้ำเมา

หมายถึงน. นํ้าที่ดื่มแล้วทำให้มึนเมา ได้แก่สุราและเมรัยเป็นต้น.

เมามาย

หมายถึงก. เมามาก.

เมายศ

หมายถึงก. ถือตัวว่ามียศ.

ลำเมาะ

หมายถึงว. มีใจอ่อน, เพลีย.