ผลการค้นหา

เบื้อ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. มีแสงเลื่อมพราย, โดยปริยายหมายถึงกระจกเงา เช่น มุกแกมเบื้อ.

เบื้องบน

หมายถึงน. ที่อยู่สูงขึ้นไป, โดยปริยายหมายถึงผู้หรือสิ่งที่มีอำนาจเหนือกว่า.

เบื้องหน้า

หมายถึงว. ข้างหน้า, ต่อไป, อนาคต.

เป็นเบื้อ

หมายถึงว. อาการที่นั่งนิ่งเฉย.

เบื้อง

หมายถึงน. ชื่ออาหารว่างอย่างหนึ่ง ทำโดยละเลงแป้งที่ผสมดีแล้วลงบนกระทะแบนที่เรียกว่า กระเบื้อง ให้เป็นแผ่นกลม ๆ และบางเสมอกัน ใส่ไส้หวานหรือไส้เค็มแล้วพับ ๒ เรียกว่า ขนมเบื้อง หรือ ขนมเบื้องไทย.

เบื้องต้น

หมายถึงว. ก่อน, แรก.

เบื้องว่า

หมายถึงสัน. ฝ่ายว่า, ส่วนว่า.

กระเบื้องเกล็ดเต่า

หมายถึงน. กระเบื้องดินเผาปลายตัดเป็นมุมแหลม ผิวด้าน มีสีแดงตามเนื้อดิน ใช้มุงหลังคาโบสถ์วิหารเป็นต้น.

กระเบื้องถ้วย

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกะอวม. (ดู กะอวม).

กระเบื้องว่าว

หมายถึงน. กระเบื้องสำหรับมุงหลังคารูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ทำด้วยปูนซีเมนต์ ทราย และน้ำ, กระเบื้องขนมเปียกปูน หรือ กระเบื้องหน้าวัว ก็เรียก.

เอาทองไปรู่กระเบื้อง

หมายถึง(สำ) ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลหรือคนที่มีฐานะตํ่ากว่า เป็นการไม่สมควร, เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ ก็ว่า.

ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก

หมายถึง(สำ) ก. ดีแต่พูด แต่ทำไม่ได้.