ค้นเจอ 61 รายการ

ไม่เป็นอัน

หมายถึงว. ใช้นำหน้ากริยามีความหมายไปในลักษณะที่ไม่สะดวก เช่น ไม่เป็นอันกิน ไม่เป็นอันนอน.

อันดร

หมายถึง[-ดอน] น. ภายใน, ระหว่าง, มักใช้เข้าสนธิกับคำอื่น เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น พุทธ + อันดร = พุทธันดร นิร + อันดร = นิรันดร. (ป., ส. อนฺตร).

อันตกาล

หมายถึงน. เวลาตาย. (ส.).

อันตคุณ

หมายถึงน. ลำไส้เล็ก, ราชาศัพท์ว่า พระอันตคุณ. (ป.).

อันตชาติ

หมายถึงน. คนตํ่าช้า, คนไม่มีตระกูล. (ส.).

อันตรวาสก

หมายถึง[-วาสก] น. ผ้าสบง. (ป.).

อันตลิกขะ

หมายถึง[อันตะลิกขะ] น. ท้องฟ้า, กลางหาว. (ป.; ส. อนฺตริกฺษ).

อันแถ้ง

หมายถึง(กลอน) ว. งามอ้อนแอ้น, เขียนเป็น อรรแถ้ง ก็มี เช่น พระองค์กลมกล้องแกล้ง เอวอ่อนอรอรรแถ้ง. (ลอ).

อันโทล

หมายถึง[-โทน] ก. เวียนเกิดเวียนตาย, ท่องเที่ยวในสังสารวัฏ, เช่น หากเที่ยวในสงสารภพอันโทลเกิดไปมาแล. (จารึกวัดศรีชุม), นางก็อันโทลไปมาในพิทธยาภพนี้. (ม. คำหลวง ทศพร); ท่องเที่ยว เช่น อย่าดูถูกอันโทลไพร จะเยียไยแก่อกเจ้า. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์ กลบทเก่า). (ข.).

อันวย,อันวย-,อันวัย

หมายถึง[อันวะยะ-] น. การเป็นไปตาม, การอนุโลมตาม, เช่น อันวยาเนกรรถประโยค. (ป.).

อันโด๊ก

หมายถึงน. เต่า, ตะพาบนํ้า. (ต.).

อันต,อันต-,อันต-

หมายถึง[อันตะ-] น. เขต, แดน; ปลายทาง, ที่จบ, อวสาน, ที่สุด; ความตาย, ความเสื่อมสิ้น. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ