ผลการค้นหา

สัมมาจริยา

หมายถึงน. การประพฤติชอบ. (ป.).

สัมมาวายามะ

หมายถึงน. ความพยายามชอบ. (ป.).

สัมมา

หมายถึงว. ชอบ, ดี, (มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส) เช่น สัมมาทิฐิ สัมมาชีพ. (ป.; ส. สมฺยกฺ).

สัมมาสังกัปปะ

หมายถึงน. ความดำริในทางที่ชอบ. (ป.).

สัมมากัมมันตะ

หมายถึงน. “การงานชอบ” คือ ประพฤติกายสุจริต.(ป.).

สัมมาคารวะ

หมายถึงน. ความเคารพนบนอบ เช่น พูดกับผู้ใหญ่ต้องมีสัมมาคารวะ.

สัมมาสมาธิ

หมายถึงน. สมาธิชอบ, ความตั้งใจชอบ. (ป.).

สัมมาทิฐิ

หมายถึงน. ความเห็นชอบตามทำนองคลองธรรม เช่น เห็นว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว. (ป. สมฺมาทิฏฺิ).

สัมมาวาจา

หมายถึงน. “การเจรจาชอบ” คือ ประพฤติวจีสุจริต. (ป.).

สัมมาอาชีวะ

หมายถึงน. การเลี้ยงชีวิตในทางที่ชอบ. (ป.).

สัมมาชีพ

หมายถึงน. อาชีพที่สุจริต, อาชีพที่ชอบธรรม, เช่น การทำไร่ทำนานับว่าเป็นสัมมาชีพอย่างหนึ่ง. (ป. สัมมา + อาชีว).

สัมมาสติ

หมายถึงน. ความระลึกชอบ. (ป.).