ค้นเจอ 10 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เร่อ, มองคร่อ, ร่อ

รอมร่อ

หมายถึง[รอมมะร่อ] ว. ในระยะทางหรือเวลาอันใกล้จวนเจียน เช่น จะสำเร็จการศึกษาอยู่รอมร่อ จะถึงบ้านอยู่รอมร่อ, รำมะร่อ ก็ว่า.

ร่อ

หมายถึง(กลอน) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.

กะเร่อ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เซ่อ, เซอะ.

เกร่อ

หมายถึง[เกฺร่อ] ว. ลักษณะบางอย่างที่เกี่ยวกับเรื่องกินเรื่องใช้เป็นต้นที่คนโดยมากมักทำกัน เช่น กินกันเกร่อ เที่ยวกันเกร่อ ใช้กันเกร่อ.

สัปเหร่อ

หมายถึง[สับปะเหฺร่อ] น. ผู้ที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับการศพตั้งแต่ทำพิธีมัดตราสัง จนกระทั่งนำศพไปฝังหรือเผา.

มองคร่อ

หมายถึง[-คฺร่อ] น. โรคหลอดลมโป่งพอง มีเสมหะแห้งอยู่ในช่องหลอดลม ทำให้มีอาการไอเรื้อรัง ห้ามผู้ที่เป็นโรคนี้บวชเป็นภิกษุ. (อ. bronchiectasis); โรคทางเดินหายใจในสัตว์กีบเดียววงศ์ Equidae มีอาการไข้สูง เป็นฝีที่ต่อมน้ำเหลืองใต้คางและบริเวณคอหอย อาจติดต่อถึงคนได้, เขียนเป็น มงคล่อ ก็มี. (อ. strangles).

รำมะร่อ

หมายถึงว. ในระยะทางหรือเวลาอันใกล้จวนเจียน เช่น จะสำเร็จการศึกษาอยู่รำมะร่อ จะถึงบ้านอยู่รำมะร่อ, รอมร่อ ก็ว่า.

เร่อ

หมายถึงว. เรื่อย, เฉื่อย; เซ่อ.

หัวร่อ

หมายถึงก. เปล่งเสียงแสดงความขบขัน ดีใจ ชอบใจ เป็นต้น, หัวเราะ ก็ว่า, (โบ) เขียนเป็น หวัวร่อ ก็มี.

เสร่อ

หมายถึงเชย, ล้าสมัย

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ