ผลการค้นหา

อมรินทร์,อมเรนทร์

หมายถึงน. พระอินทร์. (ส. อมร + อินฺทฺร).

อรินทร์

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ฝ่ายข้าศึกหรือฝ่ายศัตรู มักหมายถึงพระราชาหรือเจ้าเมืองใหญ่ของฝ่ายตรงกันข้าม. (ส.).

นครินทร์

หมายถึง[นะคะ-] น. จอมนคร, เจ้าเมือง, เมืองใหญ่. (ส. นคร + อินฺทฺร).

วานรินทร์

หมายถึง[วานะ-] น. พญาลิง.

ไพรินทร์

หมายถึงน. กษัตริย์ผู้เป็นข้าศึก.

นรินทร์,นริศ,นริศร,นริศวร

หมายถึง[นะริน, นะริด, นะริดสวน] (แบบ) น. พระราชา. (ส. นร + อินฺทฺร, นร + อีศ, นร + อีศฺร, นร + อีศฺวร).

พานรินทร์

หมายถึง[พานะริน] (กลอน) น. พญาลิง, ลิง.

กรินทร์

หมายถึงน. พญาช้าง, ช้างที่ควรยกย่อง, เช่น เบื้องนั้นบรรลุผู้เผือกกรินทร์ หนึ่งฤๅ. (ลิลิตพยุหยาตรา), ใช้เป็น กเรนทร์ ก็มี. (ส. กรินฺ + อินฺทฺร = กรินทร์ = ช้างใหญ่, ช้างศึก, ช้างพระอินทร์).

กรินทร์

หมายถึงดู กริน.

วัชรินทร์

หมายถึงน. พระอินทร์. (ส. วชฺรินฺ, วชฺร + อินฺทฺร).

ศักรินทร์,ศักเรนทร์

หมายถึงน. พระอินทร์ผู้เป็นใหญ่. (ส. ศกฺร + อินฺทฺร).

บุรินทร์

หมายถึงน. เจ้าเมือง; (กลอน) เมืองใหญ่. (ส. ปุรินฺทฺร; ป. ปุรินฺท).