ผลการค้นหา

วยากรณ์

หมายถึงน. พยากรณ์. (ป., ส. วฺยากรณ).

วิทยาการ

หมายถึงน. ความรู้แขนงต่าง ๆ เช่น ปัจจุบันวิทยาการต่าง ๆ ก้าวหน้าไปมาก, บางทีใช้ว่า ศิลปวิทยาการ.

ไวยากรณ์

หมายถึงน. วิชาภาษาว่าด้วยรูปคำและระเบียบในการประกอบรูปคำให้เป็นประโยค. (ป. เวยฺยากรณ; ส. ไวยากรณ ว่า นักศึกษาไวยากรณ์, วฺยากรณ ว่า ตำราไวยากรณ์).

สถาปนียพยากรณ์

หมายถึง[-นียะ-] น. การจำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมโดยอาการนิ่ง.

สอนยาก

หมายถึงว. ดื้อดึง, ไม่อยู่ในโอวาท, เช่น เขาเป็นเด็กสอนยาก, มักใช้เข้าคู่กับคำ ว่ายาก เป็น ว่ายากสอนยาก.

ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก

หมายถึง(สำ) อบรมสั่งสอนเด็กให้ประพฤติดีได้ง่ายกว่าอบรมสั่งสอนผู้ใหญ่.

ยากวาด

หมายถึงน. ยาที่ใช้ป้ายในลำคอเด็กเล็ก ๆ แก้หละ ละออง ซาง.

หาทำยายาก

หมายถึง(สำ) ก. หาได้ยากเพราะไม่ค่อยมีทำนองเดียวกับสมุนไพรบางอย่างในที่บางแห่งหาได้ยากมาก.

อด ๆ อยาก ๆ

หมายถึงก. กินอยู่อย่างฝืดเคือง, มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.

พัทธยากร

หมายถึงน. ค่าภาคหลวง.

เพื่อนคู่ทุกข์คู่ยาก

หมายถึงน. ผู้ที่ใช้ชีวิตร่วมกันไม่ทอดทิ้งกันทั้งในยามสุขยามทุกข์, ผู้ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเป็นเวลานานปี, (มักใช้แก่คู่ผัวตัวเมีย), เพื่อนร่วมสุขร่วมทุกข์ ก็ว่า.

เพื่อนยาก

หมายถึงน. เพื่อนในยามทุกข์ยาก, เพื่อนร่วมทุกข์ยาก.