ผลการค้นหา

บานพับ

หมายถึงน. เหล็กหรือทองเหลืองที่ใช้ติดบานประตูหรือหน้าต่างเป็นต้น เพื่อให้พับเข้ามาหรือเปิดออกได้, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น บานพับเครื่องแต่งตัวละคร บานพับขา.

แขนพับ

หมายถึงน. ส่วนของแขนตรงที่พับได้.

ตกเป็นพับ

หมายถึงก. นับเป็นสูญ.

พับ

หมายถึงน. เรียกลักษณะผ้าหรือกระดาษที่พับไว้ เช่น ซื้อผ้าในพับ. ก. ทบ เช่น พับผ้า พับกระดาษ, หักทบ เช่น พับมีด, คู้เข้า เช่น นั่งพับขา; สิ้นกำลังทรงตัว เช่น คอพับ; ตัดบัญชีเป็นสูญ เช่น เป็นพับไป. ว. ที่ทบหรือหักทบเข้าด้วยกัน เช่น ผ้าพับ มีดพับ.

คอพับ

หมายถึงน. เรียกเสื้อชั้นนอกที่คอพับลงมาว่า เสื้อคอพับ. ว. อาการที่คอตกพับลงเพราะสิ้นกำลังทรงตัวเป็นต้น.

คออ่อนคอพับ

หมายถึงว. อาการที่คอเอียงไปมาเพราะเมา ง่วง หรือเหนื่อย เป็นต้น.

มีดพับ

หมายถึงน. มีดขนาดเล็ก ใบมีดพับกลับเข้าไปซ่อนอยู่ในฝักซึ่งทำหน้าที่เป็นด้ามมีดอยู่ในตัวได้.

ข้อพับ

หมายถึงน. ส่วนของแขนหรือขาที่พับได้.

ขาพับ

หมายถึงน. ส่วนของขาที่พับได้อยู่หลังเข่า.