ผลการค้นหา

แผก

หมายถึงว. แตกต่าง. ก. แยกออก, แตกออก, ต่างออกไปอีกส่วนหนึ่ง.

แปรผันแบบผกผัน

หมายถึง(คณิต) ก. ลักษณะที่จำนวนที่ ๑ เพิ่มขึ้นจากเดิมกี่เท่าก็ตาม เป็นเหตุให้จำนวนที่ ๒ ลดลงจากเดิมโดยสัดส่วนเท่า ๆ กัน หรือเมื่อจำนวนที่ ๑ ลดลงจากเดิมกี่เท่าก็ตาม เป็นเหตุให้จำนวนที่ ๒ เพิ่มขึ้นจากเดิมโดยสัดส่วนเท่า ๆ กัน.

ผกผงก

หมายถึงก. ผงกหัวขึ้นเหลียวดู.

ผกผัน

หมายถึงก. หกหัน, ผันกลับ.

ผกาย

หมายถึงน. ดาว; แสงกระจาย, โดยมากใช้ว่า ประกาย. (ข. ผฺกาย).

โคปผกะ

หมายถึง[โคบผะกะ] (แบบ) น. ตาตุ่ม, ข้อเท้า, ราชาศัพท์ว่า พระโคปผกะ. (ป.).

ผก

หมายถึงก. หกกลับ, ปก; (ถิ่น-พายัพ) แอบ, ซ่อน, ดัก.

ผกเรือก

หมายถึงน. ต้นไทร. (พจน. ๒๔๙๓).

ผกา

หมายถึงน. ดอกไม้. (ข. ผฺกา).

ผกากรอง

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Lantana วงศ์ Verbenaceae เช่น ชนิด L. camara L. ลำต้นตรง กิ่งสี่เหลี่ยมมีหนามเล็กห่าง ๆ ดอกเป็นกระจุกสีชมพู หรือ แดงอมเหลือง ปลูกเป็นไม้ประดับ และแพร่พันธุ์จนเป็นวัชพืชในบางท้องที่, ก้ามกุ้ง ก็เรียก, ชนิด L. sellowiana Link. ลำต้นเลื้อย กิ่งไม่มีหนาม ดอกสีม่วง, ผกากรองเลื้อย ก็เรียก, ทั้ง ๒ ชนิดนี้เป็นไม้ต่างประเทศ; ชนิด L. trifolia L. ขึ้นในป่าโปร่งระดับสูงทางภาคเหนือ ลำต้นกลม ดอกสีม่วง.

ผการาย

หมายถึงน. เรียกต้นหมากที่เพิ่งออกดอกประปราย.

ผิดแผก

หมายถึงก. แตกต่าง.