ผลการค้นหา

ศต,ศต-,ศตะ

หมายถึง[สะตะ-] น. ร้อย (๑๐๐). (ส.; ป. สต).

สริตะ

หมายถึง[สะริตะ] น. แม่นํ้า, ลำธาร. (ส.; ป. สริตา).

สะระตะ

หมายถึง(แบบ) ก. เก็งหรือคาดหมายเอาโดยยึดเค้าเดิมเป็นหลัก เช่น ข้าพระพุทธเจ้าคิดสะระตะอยู่ว่าจะแก้ไขอย่างไรดี. (หนังสือเจ้าพระยาพระเสด็จฯ กราบบังคมทูล ร. ๕), สรตะ ก็ว่า.

สักฏะ,สักตะ

หมายถึง[สักกะตะ] (แบบ) น. ภาษาสันสกฤต. (ป. สกฺกฏ, สกฺกต).

สัมภัต,สัมภัตตะ

หมายถึงน. ผู้ร่วมคบหากัน, เพื่อนร่วมกินร่วมนอน. (ป. สมฺภตฺต; ส. สมฺภกฺต).

สุตตะ

หมายถึง[-ตะ] ก. หลับแล้ว. (ป.; ส. สุปฺต). น. ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาส่วน ๑ ใน ๙ ส่วน ที่เรียกว่า นวังคสัตถุศาสน์. (ป.).

มุตตะ

หมายถึง[มุด-] ว. ซึ่งพ้นแล้ว. (ป.; ส. มุกฺต).

รชตะ

หมายถึง[ระชะตะ] น. เงิน. (ป.).

รตะ

หมายถึง[ระตะ] น. ความสุข, ความสนุก. ก. ยินดี, ชอบใจ, สนุก. (ป., ส. รต ว่า ผู้ยินดี).

รักดะ,รักตะ

หมายถึงว. แดง; มีความกำหนัด, มีความรักใคร่. (ส. รกฺต; ป. รตฺต).

หัฏฐะ,หัฏฐะ,หัสตะ

หมายถึง[หัดถะ, หัดสะตะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๓ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปฝ่ามือหรือเหนียงสัตว์, ดาวศอกคู้ หรือ ดาวศีรษะช้าง ก็เรียก.

อภูตะ

หมายถึง[อะพูตะ] ว. ไม่มี, ไม่เกิดขึ้น, ไม่ปรากฏ. (ป., ส.).