ผลการค้นหา

อปราชิต

หมายถึง[อะปะ-] ว. ไม่พ่ายแพ้. (ป., ส.).

บรรพชิต

หมายถึง[บันพะชิด] น. นักบวชในพระพุทธศาสนา. (ป. ปพฺพชิต; ส. ปฺรวฺรชิต).

บูชิต

หมายถึง[-ชิด] ว. บูชาแล้ว. (ป., ส. ปูชิต ว่า อันเขาบูชาแล้ว).

ครรชิต

หมายถึง[คันชิด] (แบบ) ก. คำรน, บันลือเสียง, เอิกเกริก, กึกก้อง, กระหึม, เช่น ครรชิตฤทธิ์ราวี. (ลอ). (ส. ครฺชิต; ป. คชฺชิต).

สุเรนทรชิต

หมายถึงครุฑ, ผู้ชนะพระอินทร์

มารชิ,มารชิต

หมายถึง[มาระชิ, มาระชิด] น. “ผู้ชนะมาร” คือ พระพุทธเจ้า. (ป. มารชิ; ส. มารชิตฺ).

วิชิต

หมายถึงน. เขตแดนที่ปราบปรามแล้ว. ว. ปราบให้แพ้, ชนะแล้ว. (ป.; ส. วิชิต ว่า ถูกปราบ, ชนะ).

อนุชิต

หมายถึงก. ชนะเนือง ๆ เช่น อนุชิตชาญชัย.

บัพชิต

หมายถึง[บับพะชิด] น. บรรพชิต, นักบวช, ผู้บวช. (ป. ปพฺพชิต).

ปราชิต

หมายถึง[ปะราชิด] ก. แพ้. (ป.).

ปูชิต

หมายถึงก. บูชิต. (ป.).

อภิชิต

หมายถึงว. มีชัย, ชนะแล้ว. (ป., ส.).