ผลการค้นหา

ฉะกะ

หมายถึงก. ระกะ เช่น โกมุทอุบลบานฉะกะ. (อนิรุทธ์).

ฉะต้า

หมายถึง(โบ) อ. ชะต้า.

ฉะนั้น

หมายถึงว. ฉันนั้น, เช่นนั้น, อย่างนั้น, ดังนั้น, ดั่งนั้น, เพราะฉะนั้น, เพราะเหตุนั้น.

ฉำแฉะ

หมายถึงว. เฉอะแฉะ; อืดอาดล่าช้า.

ลัญฉน์,ลัญฉะ

หมายถึง[ลัน, ลันฉะ] น. รอย, เครื่องหมาย, พิมพ์, ตรา (ที่ตีหรือประทับแล้ว). (ป.).

ปากเปียก,ปากเปียกปากแฉะ

หมายถึงน. เรียกการว่ากล่าวตักเตือนซํ้าแล้วซํ้าเล่าก็ยังไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมาย.

ฉะ

หมายถึงก. ฟันลงไป; (ปาก) คำใช้แทนกริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำห้อมล้อม เช่น ฉะปาก หมายความว่า ต่อยปาก, ฉะข้าว หมายความว่า กินข้าว.

ฉะ

หมายถึงคำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ฉ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ฉาดฉาด กร่อนเป็น ฉะฉาด ฉ่ำฉ่ำ กร่อนเป็น ฉะฉ่ำ มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้นคำ.

ฉะนี้

หมายถึงว. ฉันนี้, เช่นนี้, อย่างนี้, ดังนี้, ดั่งนี้, เพราะฉะนี้, เพราะเหตุนี้.

ฉะหน้าโรง

หมายถึงน. วิธีของเพลงทำนองหนึ่ง.

ถอยฉะ

หมายถึงก. สู้พลางถอยพลาง, ถอยอย่างมีชั้นเชิง.

เปียกแฉะ

หมายถึงก. มีน้ำชุ่มอยู่มาก เช่น ถนนเปียกแฉะ.