ค้นเจอ 17 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา จั่น, ตีนแรด, จักจั่น, ตับเต่าขาว

จั่น

หมายถึงน. ช่อดอกหมากหรือช่อดอกมะพร้าวเมื่อยังอ่อนอยู่.

ลักจั่น

หมายถึง[ลักกะจั่น] น. นํ้าเต้าหรือภาชนะดินรูปคล้ายนํ้าเต้า สำหรับบรรจุนํ้าในเวลาเดินทางอย่างที่พระธุดงค์ใช้.

จั่นดิน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นรากสามสิบ. (ดู รากสามสิบ).

ปั้นจั่น

หมายถึงน. เครื่องยกของหนักประกอบด้วยเสาและรอกเป็นต้น, เครื่องจักรสำหรับยกของหนัก.

หนูติดจั่น

หมายถึง(สำ) ว. จนปัญญา, หาทางออกไม่ได้.

จักจั่น

หมายถึง[จักกะ-] น. ชื่อแมลงพวกหนึ่งในวงศ์ Cicadidae มีหลายขนาด ลำตัวยาวตั้งแต่ ๒-๑๐ เซนติเมตร และเรียวลงไปทางหาง หัวและอกกว้าง ปีกมี ๒ คู่ เนื้อปีกเหมือนกันตลอด ปีกเมื่อพับจะเป็นรูปหลังคาคลุมตัว มีปากชนิดเจาะดูดโผล่จากหัวทางด้านล่างที่บริเวณใกล้กับอก ตาโตเห็นได้ชัดอยู่ตรงมุม ๒ ข้างของหัว ตัวผู้มีอวัยวะพิเศษสำหรับทำเสียงได้ยินไปไกล ระดับเสียงค่อนข้างสมํ่าเสมอ ไร้กังวาน ส่วนใหญ่สีเขียว ที่พบบ่อยเป็นชนิด Dundubia intermerata.

จั่น

หมายถึงน. ชื่อเบี้ยชนิด Cypraea moneta ในวงศ์ Cypraeidae หลังนูน ท้องเป็นร่อง ๆ เปลือกแข็งเรียกว่า เบี้ยจั่น ในสมัยโบราณใช้ต่างเงิน, เบี้ยจักจั่น ก็เรียก.

ปากจั่น

หมายถึงน. ประตูน้ำอย่างโบราณที่ใช้ไม้ซุงขวาง.

เสือติดจั่น

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่เดินงุ่นง่านวนไปมาเหมือนเสือที่ติดอยู่ในจั่นหับ.

จักจั่น

หมายถึง[จักกะ-] ดู กระพี้นางนวล.

จักจั่น

หมายถึง[จักกะ-] ดู จั่น ๓.

จั่น

หมายถึงน. เครื่องดักสัตว์ทั้งในนํ้าและบนบก มีรูปคล้ายกรง มีหลายชนิด; เรียกประตูนํ้าอย่างโบราณที่ใช้ไม้ซุงขวางกันว่า ปากจั่น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ