ผลการค้นหา

กล่อมเกลา

หมายถึง[-เกฺลา] ก. ทำให้เรียบร้อย, ทำให้ดี, โดยปริยายหมายความว่า อบรมให้มีนิสัยไปในทางดี.

กลา

หมายถึง[กะลา] (แบบ) น. เสี้ยวที่ ๑๖ แห่งดวงเดือน, ดวงเดือน; ระเบียบพิธีของการบูชา เช่น ไปคำนับศาลสุรากลากิจ. (อภัย), ใช้ว่า กระลา ก็มี. (ป., ส.).

เกลา

หมายถึง[เกฺลา] ก. ทำสิ่งที่ยังขรุขระอยู่ให้เกลี้ยงหรือได้รูปทรงดีขึ้น เช่น เกลาไม้ไผ่, ทำให้ดีขึ้นหรือเรียบร้อยขึ้น เช่น เกลาสำนวนหนังสือ เกลานิสัย.

กลึงเกลา

หมายถึงว. งามเกลี้ยงเกลา, เกลากลึง ก็ว่า.

เกลี้ยงเกลา

หมายถึงว. หมดจดหรือเรียบร้อย เช่น หน้าตาเกลี้ยงเกลา หนังสือเล่มนี้สำนวนเกลี้ยงเกลา.

ขัดเกลา

หมายถึงก. ทำให้เกลี้ยงเกลา, ทำให้เรียบร้อย, อบรมพรํ่าสอน, เช่น ขัดเกลานิสัย.

จันทรกลา

หมายถึง[-กะลา] (แบบ) น. เสี้ยวที่ ๑๖ ของดวงจันทร์, โดยอนุโลมหมายถึงงามเหมือนแสงจันทร์อ่อน ๆ นวลตา เช่น ลางล้วนเผือกผ่องคือคิรี ไกลาสรูจี แลพรายคือจันทรกลา. (สมุทรโฆษ). (ส.).

อุกลา

หมายถึง[อุกกะลา] น. คบเพลิง. (ส. อุลฺกา; ป. อุกฺกา).

เปิดหมวกลา

หมายถึงก. เลิกรา, ไม่ทำต่อไปอีกแล้ว.

แกล้งเกลา

หมายถึงว. ประณีต, ประดิดประดอย.