ผลการค้นหา

ฟอง

หมายถึงน. ไข่ เช่น ไก่ตกฟอง; ลักษณนามใช้เรียกไข่เป็ดหรือไข่ไก่เป็นต้น เช่น ไข่ฟองหนึ่ง ไข่ ๒ ฟอง.

ไข่

หมายถึงน. ตัวสืบพันธุ์ประกอบด้วยเซลล์สืบพันธุ์เพศเมีย อาหาร และสิ่งห่อหุ้มซึ่งอาจจะเป็นไข่ขาว วุ้น เยื่อถุงไข่ หรือเปลือก ส่วนมากมีรูปร่างกลม จะมีตัวอ่อนภายในหรือไม่ก็ได้, ฟอง ก็เรียก, ลักษณนามเรียก ฟอง ลูก หรือ ใบ; เรียกสิ่งที่เป็นเม็ดกลม ๆ เล็ก ๆ ที่มีอยู่ตามใบไม้บางชนิด เช่น ไข่ชะอม ไข่ปรง; (ปาก) ลูกอัณฑะ. ก. ตกฟอง เช่น แม่ไก่ไข่ออกมา ๓ ฟอง.

ฟอง

หมายถึงก. คะนอง, กำเริบ.

ไข่

หมายถึงน. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งกลายมาจากกล้วยป่า (Musa acuminata Colla) ผลเล็ก เปลือกบาง ไม่มีเมล็ด บางพันธุ์มีกระที่เปลือก.

ฟอง,ฟอง,ฟองน้ำ,ฟองน้ำ

หมายถึงน. ต่อมนํ้าที่ผุดหรือปุดขึ้นเป็นรูปโป่ง ๆ อาจเป็นต่อมเดียว หรือรวมกันเป็นแพก็ได้.

ลูกยอด

หมายถึงน. ไข่งูจงอางฟองที่อยู่สูงสุด เรียกว่า ไข่ลูกยอด.

ฟองฟอด

หมายถึงว. ลักษณะที่มีฟองมาก เช่น แกงบูดเป็นฟองฟอด ย่ำน้ำโคลนเป็นฟองฟอด.

ฟองน้ำ

หมายถึงดู ฟอง ๑.

รูปไข่

หมายถึงน. มีรูปกลมรีอย่างไข่เป็ดไข่ไก่.

ไข่กบ

หมายถึงดูใน กินสี่ถ้วย.

ไข่ในหิน

หมายถึง(สำ) น. ของที่ต้องระมัดระวังทะนุถนอมอย่างยิ่ง.

ไข่แมงดา

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งลักษณะอย่างทองหยอดเม็ดเล็ก ๆ ใช้โรยหน้าข้าวเหนียวกระทงหรือข้าวเหนียวตัด.