คด
หมายถึงน. สิ่งปลูกสร้างซึ่งมีสัณฐานหักมุมเป็นข้อศอก เช่น วิหารคด. ว. ลักษณะที่ไม่ตรงตลอด; ไม่ซื่อ.
หมายถึงน. สิ่งปลูกสร้างซึ่งมีสัณฐานหักมุมเป็นข้อศอก เช่น วิหารคด. ว. ลักษณะที่ไม่ตรงตลอด; ไม่ซื่อ.
หมายถึงน. วัตถุแข็งคล้ายหินที่มีในสัตว์หรือต้นไม้ นับถือกันว่าเป็นเครื่องราง.
หมายถึงก. ตักข้าวสุกออกจากหม้อ.
หมายถึงว. คดไปคดมา, ลดเลี้ยว, วกไปวกมา.
หมายถึงว. โค้ง, คด.
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. คดไปคดมา, งอไปงอมา.
หมายถึงก. คดจนงอ.
หมายถึงว. คด, งอ, ขด.
หมายถึงว. คด เช่น นํ้าเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม. (โลกนิติ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ คด เป็น คดเคี้ยว.
หมายถึง(สำ) ว. มีสันดานคดโกง.
หมายถึง(สำ) ว. มีสีหน้าดูซื่อ ๆ แต่มีนิสัยคดโกง.
หมายถึง[เกียด] ก. คด, ไม่ซื่อ, โกง, คร้าน.