ผลการค้นหา

สะดุด

หมายถึงก. อาการที่เดินหรือวิ่ง ปลายเท้าไปกระทบสิ่งที่ขวางหน้า ทำให้ก้าวผิดจังหวะ เซ ถลา หรือหกล้ม เป็นต้น เช่น เขาสะดุดก้อนหินล้มลง เด็กวิ่งไปสะดุดตอไม้.

สะดุด,สะดุด,สะดุด ๆ

หมายถึงว. ไม่ราบเรียบ (ใช้แก่ภาษาหนังสือทั้งร้อยแก้วและร้อยกรอง) เช่น เรียงความสำนวนนี้อ่านสะดุด ๆ, ตะกุกตะกัก เช่น เด็กคนนี้ยังอ่านหนังสือสะดุดมาก, ไม่สม่ำเสมอ เช่น เครื่องจักรเดินสะดุด ๆ.

สะดุดขาตัวเอง

หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดหลักเกณฑ์ที่ตนกำหนดไว้เอง.

เพลี่ยงพล้ำ

หมายถึงก. พลั้งพลาด, ผิดพลาด, เสียที.

พลาด

หมายถึง[พฺลาด] ก. ไม่ตรงที่หมาย ในลักษณะเช่น เพลี่ยงไป เลี่ยงไป หรือไถลไป เช่น ยิงพลาด เหยียบบันไดพลาด; ผิดพลาด เพราะไม่รู้เท่าหรือเชื่อตัวเองเกินไปเป็นต้น เช่น ตอบพลาด.

พลั้งพลาด

หมายถึง[-พฺลาด] ก. ผิดพลาดไปโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, พลาดพลั้ง ก็ว่า.

พลาดพลั้ง

หมายถึง[-พฺลั้ง] ก. ผิดพลาดไปโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, พลั้งพลาด ก็ว่า.

ตาฝาด

หมายถึงว. เห็นผิดพลาดไป, เห็นคลาดเคลื่อนไปจากของเดิม.

แก้ตัว

หมายถึงก. พูดหรือทำเพื่อปลดเปลื้องความผิดหรือข้อผิดพลาดของตน.

พลั้งเผลอ

หมายถึง[-เผฺลอ] ว. ผิดพลาดเพราะหลงลืมไปชั่วขณะ.

ผิดที่,ผิดที่ผิดทาง

หมายถึงก. อยู่ในที่ที่ไม่เคยอยู่, อยู่ในที่ที่ไม่ควรจะอยู่.

อวิรุทธ์

หมายถึงว. ไม่ขัดข้อง, ไม่ผิดพลาด; สะดวก; มีอิสระ. (ป., ส.).