ผลการค้นหา

กะหรี่

หมายถึงน. แกงชนิดหนึ่ง สีเหลือง ปรุงด้วยเครื่องแกงกะหรี่; เรียกเครื่องแกงกะหรี่ซึ่งประกอบด้วยขมิ้นและเครื่องเทศอื่น ๆ บดเป็นผงว่า ผงกะหรี่. (มลายู มาจากทมิฬว่า ผัด; อ. curry).

กะหรี่ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

กระหรี่ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ผง

หมายถึงน. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.

เผ้าผง

หมายถึงน. ผง.

ฮังเล

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. แกงชนิดหนึ่ง มักใช้หมูสามชั้นหั่นเป็นชิ้นโต ๆ ปรุงด้วยเครื่องแกงเข้าผงกะหรี่ นํ้าแกงข้นและมันมาก.

กะหรี่ปั๊บ

หมายถึงน. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ใช้แป้งสาลีห่อไส้ผสมผงกะหรี่ แล้วจับจีบคล้ายหอยแครง ทอดนํ้ามัน.

ผุยผง

หมายถึงน. ละอองละเอียด, ผงละเอียด.

รำ

หมายถึงน. ผงเยื่อหรือละอองเมล็ดข้าวสาร.

อรช,อรช-

หมายถึง[อะระชะ-] ว. ปราศจากผงหรือมลทิน. (ป., ส.).

ข้าวตู

หมายถึงน. ข้าวตากคั่วแล้วตำเป็นผงเคล้ากับนํ้าตาลและมะพร้าว.

คราม

หมายถึง[คฺราม] น. ผงสีนํ้าเงินที่ได้จากต้นคราม. ว. สีนํ้าเงิน.

รัช

หมายถึงน. ธุลี, ฝุ่น, ผง, ละออง. (ป. รช).