ค้นเจอ 1,604 รายการ

นอน

หมายถึงก. เอนตัวลงกับพื้นหรือที่ใด ๆ, อาการที่สัตว์เอนตัวลงกับพื้นเพื่อพักผ่อนเป็นต้นหรือยืนหลับอยู่กับที่, อาการที่ทำให้ของสูง ๆ ทอดลง เช่น เอาเสานอนลง, อาการที่พรรณไม้บางชนิด เช่น จามจุรี ผักกระเฉด ไมยราบ หลุบใบในเวลาใกล้จะสิ้นแสงตะวัน. ว. ลักษณะที่ตรงข้ามกับ ยืน หรือ ตั้ง เช่น แนวนอน แปนอน.

นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น

หมายถึง(สำ) ก. ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น, ไม่รู้อีโหน่อีเหน่.

รถนอน

หมายถึงน. ตู้รถไฟที่มีที่นอนให้ผู้โดยสารนอนในเวลาค่ำคืน.

นอนเล่น

หมายถึงก. นอนพักผ่อนโดยไม่คิดว่าจะหลับ.

ขน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. กรน เช่น คนนอนหลับขน ว่า คนนอนหลับกรน.

ขลุกขลุ่ย

หมายถึงว. ง่วนอยู่, คลุกคลีอยู่; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) สบาย เช่น นอนหลับขลุกขลุ่ย ว่า นอนหลับสบาย.

อุตุ

หมายถึง(ปาก) ว. สบาย (ใช้แก่กริยานอน) เช่น นอนหลับอุตุ.

ไม่รู้อีโหน่อีเหน่

หมายถึง(สำ) ก. ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น, นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น.

ลักหลับ

หมายถึงก. ลักลอบร่วมประเวณีขณะที่ผู้หญิงนอนหลับ.

ตาเริด

หมายถึงว. อาการที่นอนตาค้างหรือนอนไม่หลับ.

เอนกาย,เอนตัว,เอนหลัง

หมายถึงก. นอน.

นิทรา

หมายถึง[นิดทฺรา] น. การหลับ, การนอนหลับ. ก. หลับ, นอน, เช่น ให้หาวนิทราเป็นพ้นไป. (อิเหนา). (ส.; ป. นิทฺทา).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ