ผลการค้นหา

กระโตน

หมายถึงก. กระโจน เช่น นํ้าเชี่ยวเกลียวโยน กระโตนฉ่า ๆ. (สุบิน).

ดัดตน

หมายถึงก. บริหารร่างกาย.

ต่ำตน

หมายถึง(โบ) ก. ถ่อมตน.

เตี้ยตน

หมายถึง(กลอน) ว. ถ่อมตน.

โตน

หมายถึงน. นํ้าตก.

ตน

หมายถึงน. ตัว (ตัวคน) เช่น ตนเป็นที่พึ่งของตน; ลักษณนามใช้เรียกเทวดา ยักษ์ หรือพวกกายสิทธิ์ เป็นต้น เช่น ยักษ์ตนหนึ่ง เทวดา ๒ ตน.

ตาตั๊กแตน

หมายถึงว. มีลักษณะที่ใสแจ๋ว.

แตกแตน

หมายถึงก. แตกกระจาย, แตกไม่เป็นชิ้นเป็นอัน.

โตน

หมายถึง(ถิ่น) ก. โจน, กระโดด.

รังแตน

หมายถึงน. ลายที่มีรูปลักษณะคล้ายดาวจงกลหรือดอกบัวแย้ม เรียกว่า ลายดาวรังแตน ใช้ประดับเพดานหรือประตู; เรียกแหวนที่หัวมีทรงคล้ายรูปดอกบัวแย้มว่า แหวนรังแตน.

รังแตน

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง คล้ายนางเล็ดแต่ไม่โรยนํ้าตาลเคี่ยว ทำด้วยข้าวเหนียวนึ่งแผ่เป็นแผ่นกลม ตากแห้ง ทอดนํ้ามันให้พอง มีรสเค็ม ๆ หวาน ๆ, ข้าวแตน ก็เรียก.

ราชปะแตน

หมายถึง[ราดชะปะแตน] น. เสื้อนอกคอปิดมีกระดุม ๕ เม็ดกลัดตลอดอย่างเครื่องแบบปรกติขาวของข้าราชการ. (เดิมเรียกว่า ราชแปตแตน มาจากคำบาลีผสมอังกฤษว่า Raj pattern แปลว่า แบบหลวง).