สืบพันธุ์
หมายถึงก. ทำให้เกิดลูกหลานสืบเนื่องต่อไป.
หมายถึงก. ทำให้เกิดลูกหลานสืบเนื่องต่อไป.
หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด ในปัจจุบันมักถือกันว่าไม่สุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
หมายถึงก. ทำให้เพศตรงข้ามหลงรักด้วยวิธีการทางไสยศาสตร์.
หมายถึงก. สืบพันธุ์โดยการผสมของเซลล์สืบพันธุ์ เช่น การผสมของเชื้ออสุจิกับไข่ของเพศหญิง.
หมายถึงน. รูปที่แสดงให้รู้ว่าหญิงหรือชาย; (ไว) ประเภทคำในบาลีและสันสกฤตเป็นต้น, ตรงกับ ลิงค์ หรือ ลึงค์; เครื่องแต่งกาย; การประพฤติปฏิบัติตน เช่น สมณเพศ. (ป. เวส; ส. เวษ).
หมายถึงน. นํ้าเชื้อที่เกิดจากความกำหนัด แล้วเคลื่อนออกมาจากอวัยวะสืบพันธุ์ของเพศชาย.
หมายถึงน. ส่วนที่อยู่สุดด้านหนึ่ง, ตรงข้ามกับ ด้านหัว เช่น ท้ายเรือ, ตรงข้ามกับ ด้านหน้า เช่น ท้ายวัง, ตรงข้ามกับ ต้น เช่น ท้ายฤดู.
หมายถึงน. อวัยวะสืบพันธุ์ของชายหรือสัตว์เพศผู้บางชนิด.
หมายถึงน. อวัยวะสืบพันธุ์ของชายหรือสัตว์เพศผู้บางชนิด.
หมายถึงมีกลิ่นไม่ดี, ตรงข้ามกับ หอม
หมายถึงว. มีราคาสูง, ตรงข้ามกับ ถูก.
หมายถึงน. อวัยวะสืบพันธุ์ของหญิงหรือสัตว์เพศเมียบางชนิด.