ผลการค้นหา

ไม้เกาหลัง

หมายถึงน. ไม้ด้ามยาว ปลายด้านหนึ่งมักทำเป็นรูปมือ สำหรับใช้เกาหลัง, ราชาศัพท์ ใช้ว่า ฉลองได.

ฉลองพระหัตถ์, ฉลองได, นารายณ์หัตถ์

หมายถึงไม้เกาหลัง

เกา

หมายถึงก. เอาเล็บหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บครูดผิวหนังเพื่อให้หายคันเป็นต้น, อาการที่สมอเรือครูดไปตามพื้นท้องน้ำ ไม่ยึดอยู่กับที่.

สนองได

หมายถึง(ราชา) น. ไม้เกาหลัง.

ฉลองได

หมายถึง(ราชา) น. ไม้เกาหลัง.

ฉลองได

หมายถึงไม้เกาหลัง มีลักษณนามเป็น องค์

นารายณ์หัตถ์

หมายถึง(ราชา) น. ไม้เกาหลัง.

เกาสมอ

หมายถึงก. ลากสมอครูดไปตามพื้นท้องน้ำ โดยเฉพาะในขณะที่กำลังกว้านสมอขึ้นเก็บ.

สมอเกา

หมายถึงก. อาการที่สมอหลุดจากพื้นที่ทอดไว้ แล้วครูดไปตามพื้นท้องน้ำด้วยแรงลมและกระแสน้ำ.

สะกิดสะเกา

หมายถึงก. สะกิดบ่อย ๆ, โดยปริยายหมายถึงพูดหรือทำให้กระทบใจบ่อย ๆ เช่น เรื่องนี้จบไปแล้วจะสะกิดสะเกาขึ้นมาทำไม.

คะเยอ

หมายถึงว. อาการที่คันทำให้ต้องเการํ่าไป เรียกว่า เกาคะเยอ คันคะเยอ.

ลงไม้

หมายถึงก. เฆี่ยนด้วยไม้; เอาไปใส่คาหรือใส่ขื่อไว้.