ผลการค้นหา

เจ็บ

หมายถึงก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.

ทรงพระประชวร (พระเจ้าแผ่นดิน) ประชวร (พระราชวงศ์)

หมายถึงเจ็บ

แผลริมอ่อน

หมายถึงน. แผลที่อวัยวะสืบพันธุ์เนื่องจากเชื้อกามโรคชนิด Haemophilus ducreyi จะเกิดเป็นตุ่มขึ้นก่อน แล้วแตกเป็นแผล ลักษณะขอบแผลอ่อนคล้ายแผลเปื่อย เลือดออกง่าย เจ็บ และบางครั้งต่อมนํ้าเหลืองบริเวณขาหนีบจะบวมโต.

ชำงือ

หมายถึง(โบ) ก. คิดเป็นทุกข์, วิตก, ป่วย, เป็นไข้, เป็นโรค, เช่น ตาชุ่มชื่นชำงือใจ. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ข. ชํงื ว่า ความไข้, ออกจาก; ฌื ว่า เจ็บ, ไข้).

ระทม

หมายถึงก. เจ็บชํ้าระกำใจ.

แผลเก่า

หมายถึง(สำ) น. ความเจ็บชํ้าที่ฝังใจอยู่ไม่รู้ลืม.

เจ็บแค้น

หมายถึงก. ผูกใจเจ็บ.

ปวดร้าว

หมายถึงก. เจ็บปวดไปทั่ว, เจ็บชํ้านํ้าใจ.

คิลาน,คิลาน-,คิลานะ

หมายถึง[คิลานะ-] น. คนเจ็บ. (ป.).

ปวดแสบปวดร้อน

หมายถึงก. รู้สึกเจ็บเช่นเมื่อถูกไฟหรือนํ้าร้อนลวก.

หยิกเล็บเจ็บเนื้อ

หมายถึง(สำ) เมื่อกระทำความเดือดร้อนให้แก่คนใกล้ชิดก็จะมีผลกระทบถึงตัวผู้กระทำหรือคนในพวกเดียวกันด้วย เช่น ฟ้องร้องพี่น้องกันเองเป็นการหยิกเล็บเจ็บเนื้อ.

พระยอด

หมายถึงฝี เช่น ประชวรพระยอด เจ็บเป็นฝี