ผลการค้นหา

ส่วนองค์

หมายถึง(ราชา) ว. ส่วนตัว (ใช้แก่หม่อมเจ้า) เช่น ของใช้ส่วนองค์.

องค์

หมายถึงลักษณนามสำหรัพระพุทธรูป

องค์

หมายถึง[อง] น. ส่วนของร่างกาย, อวัยวะ, ตัว (ราชาศัพท์ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์ พระบรมราชินี และพระบรมวงศ์ชั้นสูงที่ทรงได้รับพระราชทานฉัตร ๗ ชั้น ใช้ว่า พระองค์ เช่น แต่งพระองค์); ส่วนย่อยที่เป็นองค์ประกอบ เช่น มรรคมีองค์ ๘; ในราชาศัพท์ใช้เป็นลักษณนามเรียกอวัยวะหรือสิ่งของ หรือคำพูด เป็นต้น ของกษัตริย์หรือเจ้านาย เช่น พระทนต์ ๑ องค์ (ฟัน ๑ ซี่) พระศรี ๑ องค์ (หมาก ๑ คำ) พระที่นั่ง ๑ องค์ พระบรมราโชวาท ๒ องค์; ลักษณนามใช้เรียกสิ่งที่เคารพบูชาบางอย่างในทางศาสนา เช่น พระพุทธรูป ๑ องค์ พระเจดีย์ ๒ องค์, (ปาก) ลักษณนามใช้เรียกภิกษุสามเณร นักบวชในศาสนาอื่น เช่น ภิกษุ ๑ องค์ บาทหลวง ๒ องค์. (ป., ส. องฺค).

พุทธองค์

หมายถึงส. หมายถึงองค์พระพุทธเจ้า ใช้ว่า พระพุทธองค์.

มุขกระสัน

หมายถึงน. มุขที่เชื่อมระหว่างพระที่นั่งองค์หนึ่งกับอีกองค์หนึ่ง.

พระคุยหฐาน, พระคุยหประเทศ

หมายถึงองค์ที่ลับชาย

พระโยนี

หมายถึงองค์ที่ลับหญิง

ฉลองได

หมายถึงไม้เกาหลัง มีลักษณนามเป็น องค์

พระจริยาวัตร

หมายถึงความประพฤติของเจ้านาย การปฏิบัติองค์ของเจ้านาย

จัตุรงค์

หมายถึงว. จตุรงค์, องค์ ๔, ๔ เหล่า.

เสนาธิปัต

หมายถึงน. ฉัตรผ้าขาวองค์ ๑ ใน ๓ องค์ ซึ่งเป็นชุดที่เรียกว่า พระกรรภิรมย์, เสมาธิปัต ก็ว่า.

เชียบ

หมายถึงก. เงียบ เช่น เชียบเสียงสงสารองค์. (สมุทรโฆษ).