ผลการค้นหา

พัด

หมายถึงน. เครื่องโบกหรือกระพือลม. ก. ปัดไป, โบก, กระพือ, เช่น เอาพัดมาพัดไฟ พายุพัดฝุ่นตลบ; หมุนอย่างใบพัดพัดลมหรือใบพัดเครื่องบิน.

พระพัชนี

หมายถึงพัด

พัดพุดตาน

หมายถึงน. พัดยศของพระครูสัญญาบัตรหรือพระครูฐานานุกรมบางชั้น มีลักษณะกลม แต่มีแฉกโดยรอบ พื้นทำด้วยกำมะหยี่ สักหลาด แพร หรือเยียรบับ ปักทองแล่ง ดิ้นมัน ดิ้นเลื่อม หรือดิ้นธรรมดา มีสีและลวดลายต่าง ๆ ตามชั้นแห่งสมณศักดิ์.

พัดงาสาน

หมายถึง(โบ) น. พัดยศที่พื้นพัดสานด้วยงาช้าง เป็นเครื่องหมายฝ่ายอรัญวาสี, ในสมัยโบราณ สมเด็จพระสังฆราชและสมเด็จพระราชาคณะเจ้าคณะใหญ่ที่ลงท้ายสร้อยราชทินนามว่า “คามวาสี อรัญวาสี” มีพัดยศ ๒ เล่ม พัดแฉกพื้นกำมะหยี่ปักด้วยทองและเงิน เป็นเครื่องหมายฝ่ายคามวาสี พัดงาสาน เป็นเครื่องหมายฝ่ายอรัญวาสี.

วิธูปนะ

หมายถึง[-ทูปะนะ] น. พัด. (ป., ส.).

วิภัช,วิภัช-

หมายถึง[-พัด, -พัดชะ-] ก. แบ่ง, แยก, จำแนก. (ป., ส.).

ศตวรรษ,ศตพรรษ

หมายถึง[สะตะวัด, -พัด] น. รอบ ๑๐๐ ปี. (ส.).

วี

หมายถึงก. พัด, โบก.

วีชนี

หมายถึง[วีชะนี] น. วิชนี, พัด. (ป.; ส. วีชน).

โบก

หมายถึงก. พัด, ทำให้เคลื่อนไหวไปมาอย่างโบกมือโบกธง; ทา, ฉาบ, เช่น โบกปูน.

ประพาต

หมายถึง[ปฺระพาด] ก. พัด, กระพือ. (ส. ปฺรวาต).

ประวาต

หมายถึง[ปฺระวาด] ก. พัด, กระพือ. (ส.).