ผลการค้นหา

คางเหลือง

หมายถึง(สำ) ว. ป่วยหรือบาดเจ็บมากจนแทบเสียชีวิต, มักใช้ว่า ไม่ตายก็คางเหลือง.

คาง

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายที่สุดขากรรไตร อยู่ใต้ปาก, ราชาศัพท์ว่า พระหนุ.

คาง

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Albizia lebbeckoides Benth. ในวงศ์ Leguminosae ใบคล้ายใบกระถิน เนื้อไม้สีนํ้าตาลแก่ แข็ง, พายัพเรียก กาง.

พระหนุ

หมายถึงคาง

พระหนุฐิ

หมายถึงกระดูกคาง

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] ดู กุ้งเหลือง.

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] ดู ไข้เหลือง.

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] น. (๑) ชื่อปลาทะเลหลายชนิดในสกุล Caesio วงศ์ Pomadasyidae รูปร่างคล้ายปลากะพง ลำตัว ครีบ และหางสีเหลือง ครีบหางเป็นแฉกลึก มีเกล็ดถึงโคนครีบหลังและหาง เช่น ชนิด C. erythrogaster, C. chrysozonus. (๒) ชื่อปลาทะเลชนิด Halichoeres nigrescens ในวงศ์ Labridae ลำตัวแบนข้างค่อนข้างหนา สีเขียว ไม่มีเกล็ดที่แก้ม มีเส้นสีม่วงระหว่างตาพาดเฉียงจากตาไปที่แก้ม ๒-๓ เส้น ขนาดยาวประมาณ ๑๔ เซนติเมตร, เหลืองหิน ก็เรียก.

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] น. พริกเหลือง. (ดู เดือยไก่).

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] ว. สีอย่างสีรงทองหรือขมิ้น.

พระทาฐิกะ , พระทาฒิกะ

หมายถึงเครา หนวดที่คาง

กาง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคาง. (ดู คาง ๒).