ค้นเจอ 22 รายการ

เบื้องต้น

หมายถึงว. ก่อน, แรก.

บรรพ,บรรพ-,บรรพ-,บรรพ์

หมายถึง[บันพะ-, บัน] ว. ก่อน, ทีแรก, เบื้องต้น; ตะวันออก. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).

บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ-

หมายถึง[บุบพะ-] ว. ก่อน, ทีแรก; เบื้องต้น, เบื้องหน้า. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).

อาทึก

หมายถึงว. เป็นที่ต้น, ก่อน, แรก, เบื้องต้น. (ป. อาทิก).

เบื้อง

หมายถึงน. ทาง, ข้าง, ด้าน, (ใช้ในลักษณะที่เริ่มต้นไปถึงปลาย สูงตํ่า หรือซ้ายขวา เป็นต้น) เช่น เบื้องต้น เบื้องปลาย เบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องซ้าย เบื้องขวา.

บุพภาค

หมายถึงน. ส่วนเบื้องต้น. (ป. ปุพฺพภาค).

บุรพาจารย์

หมายถึง[บุระ-] น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา.

บูรพาจารย์

หมายถึง[บูระ-] น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา.

กถามุข

หมายถึงน. เบื้องต้นของเนื้อเรื่อง. (ป.; ส. -มุข ว่า หน้า).

เป็นต้น

หมายถึงว. เริ่มแรก, เป็นอันดับแรก, เป็นส่วนเบื้องต้น, เช่น อริยสัจ ๔ มีทุกข์เป็นต้น.

บุพพาจารย์

หมายถึงน. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา. (ป. ปุพฺพาจริย; ส. ปูรฺวาจารฺย).

อาทิ

หมายถึงน. ต้น ในคำว่า เป็นอาทิ, เป็นเบื้องต้น, ทีแรก, ข้อต้น. (ป., ส.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ