ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เกส,เกสา,เกสี, เกศ,เกศ-, เยา, สรรพนาม, ปฐมบุรุษ, เกก, เกตุ-, ทีป,ทีปะ, เทา, เนา
เกา
หมายถึงก. เอาเล็บหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บครูดผิวหนังเพื่อให้หายคันเป็นต้น, อาการที่สมอเรือครูดไปตามพื้นท้องน้ำ ไม่ยึดอยู่กับที่.
เกาสมอ
หมายถึงก. ลากสมอครูดไปตามพื้นท้องน้ำ โดยเฉพาะในขณะที่กำลังกว้านสมอขึ้นเก็บ.
สมอเกา
หมายถึงก. อาการที่สมอหลุดจากพื้นที่ทอดไว้ แล้วครูดไปตามพื้นท้องน้ำด้วยแรงลมและกระแสน้ำ.
ไม้เกาหลัง
หมายถึงน. ไม้ด้ามยาว ปลายด้านหนึ่งมักทำเป็นรูปมือ สำหรับใช้เกาหลัง, ราชาศัพท์ ใช้ว่า ฉลองได.
ฉลองพระหัตถ์, ฉลองได, นารายณ์หัตถ์
หมายถึงไม้เกาหลัง
สนองได
หมายถึง(ราชา) น. ไม้เกาหลัง.
สะกิดสะเกา
หมายถึงก. สะกิดบ่อย ๆ, โดยปริยายหมายถึงพูดหรือทำให้กระทบใจบ่อย ๆ เช่น เรื่องนี้จบไปแล้วจะสะกิดสะเกาขึ้นมาทำไม.
ฉลองได
นารายณ์หัตถ์
หมายถึงไม้เกาหลัง มีลักษณนามเป็น องค์
คะเยอ
หมายถึงว. อาการที่คันทำให้ต้องเการํ่าไป เรียกว่า เกาคะเยอ คันคะเยอ.
โกสุม
หมายถึงน. ดอกไม้. (ป. กุสุม; ส. เกาสุม).