ผลการค้นหา

นอน

หมายถึงก. เอนตัวลงกับพื้นหรือที่ใด ๆ, อาการที่สัตว์เอนตัวลงกับพื้นเพื่อพักผ่อนเป็นต้นหรือยืนหลับอยู่กับที่, อาการที่ทำให้ของสูง ๆ ทอดลง เช่น เอาเสานอนลง, อาการที่พรรณไม้บางชนิด เช่น จามจุรี ผักกระเฉด ไมยราบ หลุบใบในเวลาใกล้จะสิ้นแสงตะวัน. ว. ลักษณะที่ตรงข้ามกับ ยืน หรือ ตั้ง เช่น แนวนอน แปนอน.

สองแง่สองง่าม

หมายถึงว. มีความหมายตีได้เป็น ๒ นัย ทั้งความหมายธรรมดาและความหมายที่ส่อไปในทางหยาบโลน (มักใช้ในปริศนาคำทาย) เช่นนอนสูงให้นอนคว่ำ นอนต่ำให้นอนหงาย.

จำวัด

หมายถึงนอน

จำวัด (ใช้กับพระสงฆ์)

หมายถึงนอน

บรรทม

หมายถึงนอน

คว่ำตายหงายเป็น

หมายถึงดู ต้นตายใบเป็น.

พระยี่ภู่

หมายถึงที่สำหรับนอน, เบาะรองนอน, ฟูกนอน

คว่ำ

หมายถึง[คฺวํ่า] ก. พลิกเอาด้านบนลงล่าง เช่น รถคว่ำ เรือคว่ำ; กิริยาที่เอาด้านหน้าลง เช่น นอนคว่ำ, กิริยาที่เอาด้านบนลงล่าง เช่น คว่ำชาม, ตรงข้ามกับ หงาย; เรียกใบหน้าที่แสดงอาการไม่พอใจหรือโกรธจนไม่เงยหน้าขึ้นมองดูว่า หน้าคว่ำ; โดยปริยายหมายความว่า ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้ เช่น คว่ำคู่ต่อสู้.

เอนกาย,เอนตัว,เอนหลัง

หมายถึงก. นอน.

พระบรรจถรณ์

หมายถึงฟูกนอน

รถนอน

หมายถึงน. ตู้รถไฟที่มีที่นอนให้ผู้โดยสารนอนในเวลาค่ำคืน.

พระแท่นบรรทม

หมายถึงเตียงนอน