ค้นเจอ 79 รายการ

วัย,วัย-

หมายถึง[ไว, ไวยะ-] น. เขตอายุ, ระยะของอายุ, เช่น วัยเด็ก วัยหนุ่มสาว วัยชรา. (ป., ส. วย).

วัยจูง

หมายถึงน. วัยของเด็กระหว่างวัยแล่นกับวัยอุ้ม.

วัยอุ้ม

หมายถึงน. วัยของเด็กก่อนวัยจูง.

วัยฉกรรจ์

หมายถึงน. วัยหนุ่มที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง.

วัยเด็ก

หมายถึงน. วัยที่อายุยังน้อย.

วัยทารก

หมายถึงน. วัยเด็กเล็ก ๆ ที่ยังไม่เดียงสา.

วัยกลางคน

หมายถึงน. วัยที่มีอายุพ้นวัยหนุ่มสาวแต่ยังไม่แก่ อายุประมาณ ๓๐-๕๐ ปี.

วัยขบเผาะ

หมายถึงว. วัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาว.

วัยสาว

หมายถึงน. วัยที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปี, ใช้แก่หญิง.

วัยกำดัด

หมายถึงน. วัยรุ่น.

วัยหนุ่ม

หมายถึงน. วัยที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปี, ใช้แก่ชาย.

วัยงาม

หมายถึงน. ลักษณะของหญิงที่ดูงามทุกวัย เป็นลักษณะอย่าง ๑ ในเบญจกัลยาณี.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ