ค้นเจอ 38 รายการ

พุง

หมายถึงน. ท้อง เช่น นอนตีพุง พุงปลิ้น, เรียกเครื่องในท้องของปลาบางชนิดรวมกัน มีกระเพาะและไส้เป็นต้น ว่า พุง เช่น พุงปลาช่อน.

ย้าย

หมายถึงก. เปลี่ยนที่ เช่น ย้ายเก้าอี้ไปไว้มุมห้อง. ว. อาการที่ร่างกายบางส่วนเช่น พุง เอว เคลื่อนไหวไปมาข้างโน้นทีข้างนี้ทีตามจังหวะขณะเดินเป็นต้น (มักใช้แก่คนอ้วน) เช่น เดินย้ายพุง เดินย้ายเอว.

พระกุญชะ

หมายถึงไส้พุง

พุงโร

หมายถึงน. พุงโตด้วยเป็นโรค.

พุงพวง,พุงพ่วง

หมายถึงว. พุงพลุ้ย.

ลงพุง

หมายถึงว. มีพุงพลุ้ยหรือยื่นออกมา.

มันเปลว

หมายถึงน. มันที่ติดอยู่ที่พุงและลำไส้.

แสบไส้แสบพุง

หมายถึงก. อาการที่หิวจัด เช่น หิวจนแสบไส้แสบพุง, แสบท้อง แสบท้องแสบไส้ หรือ แสบไส้ ก็ว่า.

ป่อง

หมายถึงว. ตุงเป็นกระพุ้งออกมา เช่น พุงป่อง.

สิ้นไส้สิ้นพุง

หมายถึงว. อาการที่เปิดเผยโดยมิได้ปิดบังอำพราง เช่น ผู้ร้ายสารภาพจนสิ้นไส้สิ้นพุง; หมดความรู้; ที่ออกมาจนหมดท้อง เช่น เขาเมารถ อาเจียนเสียสิ้นไส้สิ้นพุง, หมดไส้หมดพุง ก็ว่า.

ท้องยุ้งพุงกระสอบ

หมายถึง(สำ) น. คนกินจุ. (ปาก) ว. ที่กินจุผิดปรกติ.

เคียน

หมายถึงก. พัน, คาด, เช่น ผ้าขาวม้าเคียนพุง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ