ผลการค้นหา

หวาน

หมายถึงว. มีรสอย่างรสนํ้าตาล; เพราะ เช่น หวานหู เสียงหวาน, ชุ่มชื่น, ที่รัก เช่น หวานใจ; น่ารักชวนมอง เช่น หน้าหวาน; อ่อนสดใส ในคำว่า สีหวาน; (ปาก) ที่ทำได้ง่าย, ที่ทำได้สะดวก, เช่น เลขข้อนี้หวานมาก. ก. ชำรุดไม่กินเกลียวกัน ในคำว่า เกลียวหวาน.

หวาน

หมายถึงน. ผักหวาน.

ดอกไม้

หมายถึงน. ฟันของเด็กที่แรกขึ้น.

หวานเย็น

หมายถึงน. ของกินเป็นก้อนสี่เหลี่ยม ทำด้วยน้ำหวานหรือน้ำกะทิเป็นต้น แล้วทำให้แข็งด้วยความเย็น. (ปาก) ว. ที่แล่นไปช้า ๆ อย่างไม่รีบร้อน (มักใช้แก่รถไฟ รถประจำทาง) เช่น รถไฟขบวนหวานเย็น.

บุษบา

หมายถึงดอกไม้

เครื่องหวาน, เครื่องต้นหวาน

หมายถึงของหวาน, อาหารหวาน

บุปผชาติ

หมายถึงน. ดอกไม้, พวกดอกไม้. (ป.).

เฌอเอม

หมายถึงไม้หวาน

กะบัง

หมายถึงน. ดอกไม้.

เสียงหวาน

หมายถึงน. น้ำเสียงไพเราะนุ่มนวลน่าฟัง.

พุ่มดอกไม้

หมายถึงน. ดอกไม้ที่จัดบนพานให้มีลักษณะเป็นพุ่มยอดแหลม สำหรับบูชาพระเป็นต้น นิยมใช้ดอกไม้สด เช่น ดอกบานไม่รู้โรย ดอกผกากรอง.

เครื่องหวาน

หมายถึงของหวาน