ค้นเจอ 6 รายการ

ตรุ

หมายถึง[ตะรุ] (แบบ) น. ต้นไม้. (ป., ส.).

ตรุ

หมายถึง[ตฺรุ] น. ที่ขังคน, ตะราง, เรือนจำนักโทษ, คุก.

ตำรุ

หมายถึง[-หฺรุ] น. ตรุ.

ดรุ

หมายถึง[ดะรุ] (แบบ) น. ต้นไม้. (ป., ส. ตรุ).

ดำรู

หมายถึง(กลอน; แผลงมาจาก ตรุ) น. ต้นไม้.

กบาล

หมายถึง[กะบาน] น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, (คำไม่สุภาพ) เช่น ตีกบาล เขกกบาล; แผ่นกระเบื้อง; ลานกลางหมู่บ้าน เรียกว่า กบาลบ้าน; เครื่องเซ่นผีที่ใส่ภาชนะกับตุ๊กตาแล้วนำไปทิ้งที่ทางสามแพร่ง และต่อยหัวตุ๊กตาเสีย เรียกว่า เสียกบาล, เรียกภาชนะที่ใส่เครื่องเช่นนั้น เช่น เอาเหล้าข้าวใส่กบาลออกเซ่นวัก. (ขุนช้างขุนแผน), บางทีใช้ว่า กระบาล เช่น ปรุตรุเคลือบกระบาลหิน. (จารึกวัดโพธิ์). (ป., ส. กปาล ว่า กะโหลกหัว).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ