ผลการค้นหา

สำรวม

หมายถึงว. รวม, ประสม, ปนกัน, เช่น อาหารสำรวม.

สำรวม

หมายถึงก. ระมัดระวัง เช่น สำรวมกิริยามารยาท สำรวมตา สำรวมปาก, เหนี่ยวรั้ง, ครอง, เช่น สำรวมสติ.

สำรวมอินทรีย์

หมายถึงก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.

ผอง

หมายถึงว. ทั้งปวง, ทั้งหมด.

ผล

หมายถึงลูก (ใช้เรียกลูกไม้ทั้งปวง)

ยมะ

หมายถึง[ยะมะ] ก. สำรวม. (ป., ส.).

ปวง

หมายถึงว. ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, เช่น ปวงชน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทั้ง เป็น ทั้งปวง เช่น ชนทั้งปวง.

ทอดสายตา

หมายถึงก. มองด้วยอาการสำรวม; ใช้สายตาเป็นสื่อ.

สังขารโลก

หมายถึง[สังขานระ-] น. ชุมนุมแห่งสังขารทั้งปวง. (ป.).

วศิน

หมายถึง(แบบ) น. ผู้ชำนะตนเอง, ผู้สำรวมอินทรีย์. (ส.).

เสงี่ยมหงิม

หมายถึง[สะเหฺงี่ยม-] ก. สำรวมกิริยาไม่ค่อยพูดจา.

ศาลสถิตยุติธรรม

หมายถึง(กฎ; โบ) น. เป็นคำรวมที่ใช้เรียกศาลยุติธรรมทั้งปวง.