ตัวกรองผลการค้นหา
กำปั้น
หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะทุบเป็นต้น.
พิธีราชาภิเษก
คำราชาศัพท์ที่พบในพิธีราชาภิเษก
ทุบ
หมายถึงก. ใช้ของแข็งเช่นค้อนหรือสิ่งที่มีลักษณะกลม ๆ เป็นต้นตีลงไปบนสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้แตก เช่น ทุบมะพร้าว ทุบอิฐ ทุบหิน หรือเพื่อให้นุ่มให้แหลก เช่น ทุบเนื้อวัว ทุบเนื้อหมู หรือเพื่อให้ตาย เช่น ทุบด้วยท่อนจันทน์ ทุบหัวปลา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอากำปั้นทุบหลัง เอามือทุบโต๊ะ.
ตุ้บ,ตุ้บ ๆ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ หล่น หรือเสียงทุบด้วยกำปั้น.
อั้ก,อั้ก ๆ,อั๊ก,อั๊ก ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นหรือเสียงดื่มนํ้าอย่างเร็วเป็นต้น.
หมัด
หมายถึงน. กำปั้น, มือที่กำแน่นสำหรับชกหรือทุบเป็นต้น.
กำพระหัตถ์
หมายถึงกำมือ กำหมัด กำปั้น
พระมุฐิ
อึก,อึก,อึ้ก,อึ้ก ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นหรือเสียงดื่มน้ำอย่างเร็วเป็นต้น.
อึก
หมายถึงน. ลักษณนามเรียกอาการกลืนของเหลวหรือเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นครั้งหนึ่ง ๆ เช่น ดื่มน้ำ ๓ อึก เขาถูกทุบไป ๓ อึก.
ชก
หมายถึงก. ต่อยด้วยหมัดหรือกำปั้น.
โพละ
หมายถึง[โพฺละ] ว. เสียงอย่างเสียงทุบหม้อดินแตกเป็นต้น.
ทุบหม้อข้าว
หมายถึง(สำ) ก. ตัดอาชีพ, ทำลายหนทางทำมาหากิน.