ผลการค้นหา

กฎมณเฑียรบาล

หมายถึง(โบ) น. กฎมนเทียรบาล.

มณเฑียรบาล

หมายถึง[มนเทียนบาน] (โบ) น. มนเทียรบาล.

กฎมนเทียรบาล

หมายถึง(กฎ) น. ข้อบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับพระราชฐาน พระราชวงศ์ และระเบียบการปกครองในราชสำนัก, โบราณใช้ว่า กฎมณเฑียรบาล หรือ กฎมณเทียรบาล ก็มี.

ราชสันตติวงศ์

หมายถึง(กฎ) น. ลำดับชั้นพระบรมราชวงศ์ในการสืบราชสมบัติตามกฎมณเฑียรบาลว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์.

กฎ

หมายถึง[กด] (โบ) ก. จดไว้เป็นหลักฐาน เช่น ให้นายยกกระบัตรกฎปากหลากคำไว้. (กฎหมายอายัดทาส), ตรา เช่น ตรัสแก่ขุนศรีภูริปรีชาให้กฎเป็นตำราไว้. (อัยการเบ็ดเสร็จ), “พระมหาธรรมราชาก็ตรัสให้กฎลงมาให้เอาพระยารามเป็นพระยาพิชัย”. (พงศ. ๑๑๓๖). (เทียบ ข. กต่ ว่า จด). น. คำบังคับ เช่น จึ่งสมเด็จพระมหินทราธิราชเจ้าแผ่นดินก็ตรัสให้ทำตามกฎให้ลงมานั้นทุกประการ. (พงศ. ๑๑๓๖); (กฎ) ข้อกำหนดหรือข้อบัญญัติที่บังคับให้ต้องมีการปฏิบัติตาม เช่น กฎกระทรวง กฎหมาย; (วิทยา) ข้อกำหนดในเรื่องธรรมชาติตามที่ค้นคว้าได้. (อ. law).

สืบราชสันตติวงศ์

หมายถึงก. ครองราชสมบัติสืบต่อจากพระมหากษัตริย์พระองค์ก่อนซึ่งอยู่ในราชวงศ์เดียวกัน เช่น กฎมณเฑียรบาลว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์, สืบสันตติวงศ์ ก็ว่า.

หนังสือบริคณห์สนธิ

หมายถึง(กฎ) ดู บริคณห์สนธิ.

ข้อบังคับ

หมายถึง(กฎ) ดู กฎข้อบังคับ.

พยานบุคคล

หมายถึง(กฎ) ดู พยาน.

ซักค้าน

หมายถึง(กฎ) ดู ถามค้าน.

ให้ถ้อยคำ

หมายถึง(กฎ) ดู ให้การ.

ทะเบียนราษฎร

หมายถึง(กฎ) ดู การทะเบียนราษฎร.