ค้นเจอ 18 รายการ

อพพะ

หมายถึง[อะพะพะ] น. ชื่อจำนวนนับอย่างสูง เท่ากับโกฏิยกกำลัง ๑๑. (ป.).

ปุพพ,ปุพพ-,ปุพพะ

หมายถึง[ปุบพะ] ว. บุพ, บุพพะ. (ป.).

เคราแพะ

หมายถึงน. เคราใต้คางที่ไว้ยาวเรียวแหลมคล้ายขนใต้คางของแพะ, เรียกคางที่ไว้เคราเช่นนั้นว่า คางแพะ.

ตุมพะ

หมายถึง(แบบ) น. ชื่อมาตราตวงอย่างโบราณ; หม้อนํ้ามีพวย. (ป.; ส. ตุมฺร).

สรพะ

หมายถึง[สะระพะ] ว. เสียงดัง, เอ็ดอึง. (ป.; ส. ศรว).

มะเขือเผา

หมายถึงมะเขือกะหำแพะ

เพะ

หมายถึงก. โปะเข้าไป, ทุ่มเทเข้าไป. ว. เผง, ไม่ผิดพลาด, เช่น ตรงเพะ ถูกเพะ.

แพะ

หมายถึงน. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Capra hircus ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ขนาดกลาง มีความอดทน แข็งแรง และทนทานต่อโรคได้ดีกว่าสัตว์กีบคู่อื่น ๆ สามารถปีนป่ายที่สูงโดยเฉพาะโขดหินหรือภูเขาได้ดี ขนหยาบสีดำ ขาว หรือนํ้าตาล มีเขา ๑ คู่ ตัวผู้มีเครา หางสั้น; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์เชษฐา มี ๑๔ ดวง, ดาวงาช้าง ดาวช้างใหญ่ ดาวคอนาค หรือ ดาวเชษฐะ ก็เรียก.

แพะ

หมายถึงน. ป่าแพะ. (ดู ป่าแพะ).

ตามพ,ตามพ-,ตามพะ

หมายถึง[ตามพะ-] (แบบ) น. ทองแดง. (ป. ตมฺพ; ส. ตามฺร).

ทัพ,ทัพ-,ทัพ-,ทัพพะ

หมายถึง[ทับพะ-] น. เครื่องใช้ต่าง ๆ, สมบัติ, เงิน, มักใช้ประกอบส่วนหน้าสมาส. (ป.).

กะหำแพะ

หมายถึงน. ชื่อมะเขือพันธุ์หนึ่งของชนิด Solanum melongena L..

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ