คำราชาศัพท์จานเครื่องต้นหมายถึงจานเครื่องภาชนะใช้สอยจาน หมายถึง?พจนานุกรมไทย จาน หมายถึง:น. ภาชนะรูปแบน ๆ สําหรับใส่สิ่งของต่าง ๆ, ลักษณนามเรียกจานที่ไม่มีอะไรบรรจุว่า ใบ หรือ ลูก เช่น จานใบหนึ่ง จาน ๒ ลูก, ลักษณนามเรียกสิ่งของที่บรรจุอยู่ในจานว่าจาน เช่น ข้าวจานหนึ่ง ข้าว ๒ จาน, เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น จานเสียง, เรียกมะเขือชนิดหนึ่งว่า มะเขือจาน, คู่กับ มะเขือถ้วย.(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นทอง. (ดู ทอง ๒).ก. เจือหรือปนด้วยน้ำ เช่น ข้าวจานนํ้า.ดูทั้งหมด ภาพประกอบ จานเครื่องต้น คำราชาศัพท์ที่คล้ายกันจำวัด (ใช้กับพระสงฆ์) จิตรจูล, จิตรจุล จุมพิต ชามเครื่องต้น ชามเครื่องต้น, ถ้วยชามเครื่องต้น ถ้วยชามเครื่องต้น พระราชหัตถเลขา พระราชสาส์น ลายพระหัตถ์ พระสมณสาสน์ เครื่องคาว, เครื่องต้นคาว เครื่องต้น เครื่องหวาน, เครื่องต้นหวาน เครื่องเสวย, เครื่องต้น, พระกระยาหารแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "คำราชาศัพท์"ก่อนหน้าชามเครื่องต้น, ถ้วยชามเครื่องต้นถัดไปมีดคาว, มีดหวาน, มีดผลไม้