คำราชาศัพท์

คำราชาศัพท์

จานเครื่องต้น

พจนานุกรมไทย จาน หมายถึง:

  1. น. ภาชนะรูปแบน ๆ สําหรับใส่สิ่งของต่าง ๆ, ลักษณนามเรียกจานที่ไม่มีอะไรบรรจุว่า ใบ หรือ ลูก เช่น จานใบหนึ่ง จาน ๒ ลูก, ลักษณนามเรียกสิ่งของที่บรรจุอยู่ในจานว่าจาน เช่น ข้าวจานหนึ่ง ข้าว ๒ จาน, เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น จานเสียง, เรียกมะเขือชนิดหนึ่งว่า มะเขือจาน, คู่กับ มะเขือถ้วย.

  2. (ถิ่น-อีสาน) น. ต้นทอง. (ดู ทอง ๒).

  3. ก. เจือหรือปนด้วยน้ำ เช่น ข้าวจานนํ้า.

 ภาพประกอบ

  • จานเครื่องต้น หมายถึง? คำราชาศัพท์ในกลุ่ม เครื่องภาชนะใช้สอย, หมายถึง จาน หมวดหมู่ เครื่องภาชนะใช้สอย หมวด เครื่องภาชนะใช้สอย

 คำราชาศัพท์ที่คล้ายกัน

จำวัด (ใช้กับพระสงฆ์) จิตรจูล, จิตรจุล จุมพิต ชามเครื่องต้น ชามเครื่องต้น, ถ้วยชามเครื่องต้น ถ้วยชามเครื่องต้น พระราชหัตถเลขา พระราชสาส์น ลายพระหัตถ์ พระสมณสาสน์ เครื่องคาว, เครื่องต้นคาว เครื่องต้น เครื่องหวาน, เครื่องต้นหวาน เครื่องเสวย, เครื่องต้น, พระกระยาหาร

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "จานเครื่องต้น"

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"