ผลการค้นหา

จริงใจกับทุกคน

จงเดินไปหาภูเขา อย่าให้ภูเขาเดินมาหาเรา เพราะผมคิดว่า ปกติผู้บริหารทั่วไป มักจะเรียกพนักงานมาประชุมกับเรา มันเหมือนเราย้ายพนักงานทั้งกองทัพมาหาเรา แต่สำหรับผมผมจะเดินไปหาเขา ผมบอกลูกน้องของผมว่า เราต้องเดินไปหาลูกค้า อย่าให้ลูกค้ามาหาเรา

หาก คุณเอาแต่ตัดสินคนอื่น คุณก็จะไม่มีเวลารักคนอื่นเช่นกัน

ผมมีหลักของอาจารย์ที่สอนผมอย่างหนึ่งว่า มนุษย์เกิดมาไม่มีใครเก่งที่สุด ดีที่สุด หรือแม้แต่เลวที่สุด เพราะคนที่ดีสุดและเลวที่สุด ได้ตายจากโลกนี้นานแล้ว คนที่เหลืออยู่จึงเป็นเพียง ชีวิตที่มีขึ้นมีลงอย่างเดียว

ถ้าคุณ เดินตามรอยเท้าคนอื่น… แล้วคุณจะมีรอยเท้าไว้ให้ คนอื่นเดินตามมั้ย

สิ่งที่ทำให้เราหมดเรี่ยวหมดแรงนั้น หาใช่ภูผาที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้าไม่ หากแต่เป็นทรายเม็ดเล็กๆ เม็ดหนึ่ง ในรองเท้าของเราเอง

ผมพร้อมจะเป็นน้ำนิ่ง อาจมีเขื่อนมาขวางหน้า แต่ถ้าวันใด ที่เขื่อนนั้นเปราะบาง และโอกาสแห่งการสำแดงพลังมาถึง ผมก็พร้อมจะกลายเป็นกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก โหมกระหน่ำใส่ทุกสิ่งที่ขวางกั้น แม้กระทั่งเขื่อนที่ครั้งหนึ่งผมเคยสยบยอมก็ตาม

จงเผชิญกับความจริงอย่างที่เป็นอยู่ มิใช่อย่างที่คุณอยากเป็น

ผู้ที่ไม่รู้จักใช้สติปัญญาให้เหมาะสมกับโอกาส คือคนดื้อรั้น ผู้ที่ใช้สติปัญญาไม่เป็น คือคนโง่ ผู้ที่ไม่กล้าใช้สติปัญญา คือทาส

การที่คนอื่นหัวเราะความฝันที่คุณจะทำมัน ก็แปลว่าเขาไม่มีฝันให้ตัวเองทำ

วัชพืชคือพืชที่เรายังค้นหาประโยชน์ไม่พบ (A weed is a plant we’ve found no use for yet.)

ในเรื่องของการพิจารณา ความดีความชอบ ผมจะฟังเสียงตอบรับจากลูกค้าเป็นหลักว่า ลูกน้องแต่ละคนทำงานลงไปแล้ว ลูกค้าพอใจแค่ไหนอย่างไร ผมจะไม่เชื่อหัวหน้าอย่างเดียว เพราะถ้าเกิดหัวหน้าบางคนไม่ชอบลูกน้อง อาจเกิดกรณีหัวหน้าแกล้งลูกน้องได้